Θ. Παπαγεωργίου:Δεν πρέπει κάποιοι να ταμπουρώνονται πίσω από τις επιχειρήσεις τους, ακόμα και τις μιντιακές και να δίνουν μάχη για να πέσει η Κυβέρνηση.

Ομιλία στην συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση

Θ. Παπαγεωργίου:

- Αυτό που βιώνουμε είναι μια άκρως τοξική κατάσταση στην κοινωνία

- Το πολιτικό σύστημα κατώτερο των ευθυνών και των απαιτήσεων των καιρών

- Δεν πρέπει κάποιοι να ταμπουρώνονται πίσω από τις επιχειρήσεις τους, ακόμα και τις μιντιακές και να δίνουν μάχη για να πέσει η Κυβέρνηση.

Την επίπονη πορεία και προσπάθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τα δύο τελευταία χρόνια, για να σώσει την χώρα από τη πτώχευση, καθώς και την δύσκολη θέση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που βρίσκονται ανάμεσα στην πίεση της κοινωνίας και στο καθήκον να στηρίξουν το έργο της κυβέρνησης αναφέρθηκε ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Πιερίας κ. Θ. Παπαγεωργίου στην ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, στη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση το βράδυ της Τετάρτης 2 Νοεμβρίου 2011.

Όπως είπε ο  κ. Παπαγεωργίου:

«Η χώρα παλεύει δυο-τρία χρόνια να αποφύγει τη χρεοκοπία, να αποφύγει την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, να αποφύγει την πτώχευση.

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι τώρα τα κατάφερε να αποφύγει αυτούς τους τραγικούς κινδύνους και τις επιπτώσεις τους για τον ελληνικό λαό, όχι μόνο με τις θυσίες, με τον πόνο του ελληνικού λαού, με την προσπάθεια του ελληνικού λαού, αλλά και με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες -πρέπει να το πούμε και να το αναγνωρίσουμε- των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, με τις προσπάθειες της Κυβέρνησής του.

Θέλω να θυμίσω ότι η κρίση που βιώνει η χώρα μας και ο κόσμος, ξέσπασε τον Ιούνιο του 2007. Μέχρι το 2009 δεν είχατε πάρει ούτε ένα μέτρο.

Η Ευρώπη παρακολουθούσε τα πράγματα. Και όμως εδώ δίναμε εμείς τη μάχη.

Πρέπει επίσης να θυμίσω στους συναδέλφους ότι η κρίση εγκαταστάθηκε από το 2010 στην Ευρώπη. Η κρίση επεκτάθηκε στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία και τώρα χτυπάει τις πόρτες άλλων χωρών. Εμείς, λοιπόν, κόντρα σ’ αυτές τις αρνητικές συνθήκες δίναμε τη μάχη. Ήρθε το Μνημόνιο, ήρθε το Μεσοπρόθεσμο, ήρθε η σύμβαση.

Και τώρα πού βρισκόμαστε; Βρισκόμαστε σε ένα αποτέλεσμα που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ θετικό. Καθιστά αυτή η τελευταία απόφαση βιώσιμο το ελληνικό χρέος. Είναι τραγικό να λένε ότι δεν είναι καλή η πρόταση, η απόφαση –και να μην την αναγνωρίζουν- της διαγραφής του 1/3 του χρέους, 100 δισεκατομμυρίων ευρώ βάρος από τις πλάτες του ελληνικού λαού. Και φυσικά μαζί με την απόφαση έρχεται και ο δανεισμός, τα επιτόκια, όλα τα παρελκόμενα τα οποία δίνουν προοπτικές στη χώρα μας σε τούτες τις καταιγιστικές συνθήκες της κρίσης.

Και μη νομίζετε ότι ξεπεράσαμε την κρίση. Εγώ φοβάμαι και σας το λέω ειλικρινά, αν επιδεινωθεί και έρθει ένα άλλο κύμα κρίσης τότε θα είναι δραματικά τα πράγματα για την Ευρώπη και την Ελλάδα»  

Για την στάση των κομμάτων σ’ αυτή την κρίσιμη κατάσταση και την προσπάθεια της κυβέρνησης και των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ είπε:

«Τι έχουμε όμως αυτά τα δυο χρόνια στη χώρα μας; Έχουμε μια καθολική άρνηση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης να συναινέσουν και στο παραμικρό μέτρο που πήρε η Κυβέρνηση.

Έχουμε μια στάση διχαστική στη χώρα μας. Και μια στάση που δηλητηριάζει την κοινή γνώμη και τους πολίτες. Αυτό που βιώνουμε είναι μια άκρως τοξική κατάσταση στην κοινωνία. Και το εισπράττουν οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι δεχόμαστε απειλές, διότι προστατευόμαστε να κυκλοφορήσουμε. Να τα λέμε αυτά αν θέλουμε να λέμε τις αλήθειες. Διότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μας καταλογίζουν ότι η στάση μας είναι του Τσολάκογλου και των δοσίλογων. Είναι στάση που μας οδηγεί σε απόγνωση. Εγώ εξομολογούμαι. Έτσι εισπράττω, έτσι νιώθω την όλη κατάσταση. Και μας απειλούν ότι θα μας πάνε και στο Γουδί.

Είναι δυνατόν λοιπόν οι πολιτικά υπεύθυνες κυβερνήσεις του παρελθόντος, ή και άλλα κόμματα να μην αντιλαμβάνονται αυτή την τοξική ατμόσφαιρα, αυτό το κλίμα του τοξισμού στη χώρα μας; Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δυνατόν να συνεχίσει η χώρα με το διχασμό και τη διαίρεση; Είναι δυνατόν ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να σκέφτεται ότι όταν ψηφίζει μπορεί να οδηγηθεί σε ύφεση η οικονομία, αλλά αν δεν ψηφίσει θα πάει στη χρεοκοπία αλλά να μην το αντιλαμβάνεται κανένας από το πολιτικό σύστημα; Είναι δυνατόν να είναι το πολιτικό σύστημα κατώτερο των ευθυνών και των απαιτήσεων των καιρών;

Θα κηλιδώσω εγώ τα παιδιά μου μ’ αυτό που προσάπτουν στο Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την παράταξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι είναι δοσιλογική παράταξη; Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Εμείς φτάσαμε με την απόφαση αυτή τη χώρα σε ένα επίπεδο.

Περιφρουρήσαμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού με κόπο, θυσίες, με αίμα.

Αλλά  τώρα όμως είναι η ώρα όλοι να μιλήσουν. Τα κόμματα αρνούνται τα πάντα ακόμα και αυτή τη θετική συμφωνία. Το ακούω και αυτό το τρελό. Λένε στελέχη της Νέας Δημοκρατίας «Μα η συμφωνία είναι καλή. Δε φέρατε το Μνημόνιο και τα Μεσοπρόθεσμα που ήταν δύσκολα και μας φέρνετε την καλή;» Μα την καλή δε ψηφίζετε.

Για τα συμφέροντα που θίγονται και τις αντιδράσεις του ο κ. Παπαγεωργίου είπε:

Το τελευταίο που θέλω να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αφορά αυτά που ακούγονται. Υπάρχει προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας; Υπάρχει μια τάση το σύστημα να δίνει τα ρέστα του αυτές τις μέρες; Η γνώμη μου είναι ότι  υπάρχει. Υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες ποτέ δεν έστερξαν στο haircut. Γιατί η μάχη στην Ευρώπη έγινε μεταξύ της πολιτικής και των τραπεζιτών και συνεχίζεται.

Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους.

Ελάτε, όμως, που η χώρα πρέπει να κάνει ένα ισοζύγιο. Το συμφέρον της χώρας και το συμφέρον των τραπεζιτών ή τα άλλα συμφέροντα. Όλοι θα θιγούμε από αυτή την αρνητική κατάσταση και την κρίση. Προέχει, όμως, η σωτηρία της χώρας. Εάν σωθεί η χώρα –γιατί δεν έχει σωθεί η χώρα ακόμα- θα σωθούν οι τράπεζες. Εξάλλου, το απέδειξε η Κυβέρνηση, το απέδειξε η χώρα που στηρίζει τις τράπεζες. Δεν είναι ταυτόσημα τα συμφέροντα των επιχειρηματιών με τις τράπεζες ή τις επιχειρήσεις τους. Άλλα είναι τα συμφέροντα.

Βέβαια, πρέπει να συζητήσουμε για τις τράπεζες στη χώρα μας. Πρέπει να συζητήσουμε. Ακόμα και να ανοίξει ο διάλογος για προνομιακές ή όχι, για κοινές μετοχές. Δεν πρέπει να χαθούν οι ελληνικές τράπεζες. Δεν πρέπει, όμως, κάποιοι να ταμπουρώνονται πίσω από τις επιχειρήσεις τους, ακόμα και τις μιντιακές και να δίνουν μάχη για να πέσει η Κυβέρνηση.

Αυτό δεν το ζούμε; Κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε πως γίνεται μία μάχη τις τελευταίες μέρες, ότι υπάρχουν χοντρά συμφέροντα τα οποία θίγονται; Δεν τα ξέρουμε σε αυτή τη χώρα; Και τότε τι τα λένε αυτά τα λόγια περί διαπλοκής, περί ισχυρών συμφερόντων που αντιμάχονται την πολιτική και τους πολιτικούς;»