Θ. Παπαγεωργίου: Σε συνθήκες κρίσης και ύφεσης είναι διέξοδος η κοινωνική οικονομία.

Το παράδειγμα των 17 συνεταιρισμών της Πιερίας (ξυλουργών, υδραυλικών, ηλεκτρολόγων, αλουμινοκατασκευαστών κ.α.) ως μορφή κοινωνικής οικονομίας, ανέφερε στην ομιλία του, στην Ολομέλεια της Βουλής ο Βουλευτής Πιερίας κ. Θανάσης Παπαγεωργίου στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα».

Όπως είπε χαρακτηριστικά

«Ζούμε την περίοδο της μεγάλης επίθεσης στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο από τα γιγαντωμένα συμφέροντα, αλλά και από τους εκπροσώπους του λεγόμενου «μανιακού καπιταλισμού», τους ακραίους νεοφιλελεύθερους ενάντια στις κατακτήσεις που πέτυχε η σοσιαλδημοκρατία μεταπολεμικά στην Ευρώπη, αλλά και οι κοινωνιστές»,

ενώ επεσήμανε πως «στην Ευρώπη από την περίοδο του Σαιν Σιμόν, του Φουριέ και του Όουεν έχουν ξεκινήσει και δομούνται κοινωνικές επιχειρήσεις. Και οι κοινωνικές επιχειρήσεις είναι οι συνεταιρισμοί, τα ταμεία αλληλοβοήθειας, όλα αυτά τα σπουδαία, είναι αυτά που οδήγησαν την Ευρώπη. Σήμερα, για παράδειγμα, οι συνεταιριστικές τράπεζες ελέγχουν το 25% του διακινούμενου χρήματος. Η Ευρώπη έχει φοβερές δομές σε κοινωνικό τομέα και σε κοινωνική οικονομία. Υπό αυτήν την έννοια, κάθε προσπάθεια, όπως και το νομοσχέδιο του Υπ. Εργασίας συμβάλλει και είναι μια πάρα πολύ σωστή πρωτοβουλία».

Ο κ. Παπαγεωργίου τόνισε στην ομιλία του, το τρίτο μέρος του νομοσχεδίου που αναφέρεται στην ίδρυση παραγωγικών συνεταιρισμών και κοινωνικών επιχειρήσεων, επισημαίνοντας «πως αδικείται το νομοσχέδιο όταν ακούγεται στο δημόσιο διάλογο ότι η κοινωνική οικονομία είναι η επιδοματική πολιτική που θα δώσουμε σε ανέργους - διότι οι πιο πολλοί εκ των συναδέλφων επικέντρωσαν το ενδιαφέρον του νομοσχεδίου στα δυο πρώτα κομμάτια και όχι στο τρίτο που αναφέρεται στην ίδρυση παραγωγικών συνεταιρισμών και κοινωνικών επιχειρήσεων- θεωρώ ότι πρέπει να αποκατασταθεί η ισορροπία σε αυτήν την Αίθουσα. Δηλαδή, το νομοσχέδιο το φέρνουμε για να δώσουμε μόνο λύση διεξόδου στο πρόβλημα της ανεργίας με τα επιδόματα; Όχι! Αλλιώς, αν θέλουμε να είναι τέτοια η συζήτηση να την πούμε «επιδοματική πολιτική - πάταξη της ανεργίας» ή διέξοδος μέσα από σχήματα πρόχειρα, κοινοπραξιούλες για να λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας. Δεν μπορούμε να ταυτίζουμε την κοινωνική οικονομία και το ρωμαλέο τρίτο πυλώνα όπως λέτε στον κόσμο και την Ευρώπη που χτίστηκε από τον Σαιν Σιμόν, πάτησε πάνω στους σοσιαλδημοκράτες, που τη γιγάντωσαν και τώρα αμφισβητείται απ’ όλους τους ακραίους νεοφιλελεύθερους. Δεν στεριώνει πουθενά σχήμα τέτοιο όπου οι νεοφιλελεύθεροι εγκαταστάθηκαν. Αυτό πρέπει να είναι και το μήνυμα και το απαύγασμα της σημερινής συζήτησης.

Θεωρώ, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ότι για να έχει ισορροπία η κουβέντα και για να δικαιωθεί το εγχείρημα σας βέβαια πρέπει να πω - και να δικαιολογήσω - ότι αυτό δεν είναι δικιά σας μόνο υπόθεση, είναι και του Υπουργείου Ανάπτυξης και όλης της Κυβέρνησης. Θα πρέπει να δει την κοινωνική οικονομία στην ολότητά της. Και έχει δίκιο η κ. Κατσέλη που και αυτή πρωτοπόρησε - και εσείς - στο να φτιάξουμε σχήματα, προκειμένου να δώσουμε διέξοδο στους αδύναμους, στους φτωχούς, στους ανήμπορους, οι οποίοι θέλουν να βρουν έστω και πρόσκαιρη απασχόληση μέσα από αυτά τα σχήματα.

Όμως, αυτά τα σχήματα δεν έχουν βάθος χρόνου. Εδώ χρειαζόμαστε ισχυρές κοινωνικές επιχειρήσεις, συνεταιρισμούς, ταμεία αλληλοβοήθειας, για να φτιάξουμε ένα σοβαρό πυλώνα κοινωνικής οικονομίας. Το λέω, όχι για να μειώσω τη σπουδαιότητα του νομοσχεδίου. Είναι σπουδαίο, σωστό το νομοσχέδιο όπως το δομήσατε, αλλά επαναλαμβάνω ότι αδικεί το νομοσχέδιο η μονομερής προσέγγιση μόνο στη στήριξη, το χτύπημα και την πάταξη της ανεργίας. Δεν πρέπει να το δούμε μόνο από την πλευρά του πώς θα απασχολήσουμε ή πώς θα χτυπήσουμε την ανεργία.

Συνεπώς, κύριε Υπουργέ, πιστεύω ότι θα πρέπει αυτό που συζητιέται στην Ευρώπη –θυμίζω ότι έχει φτιαχτεί διεύθυνση στην Ευρώπη για την κοινωνική οικονομία και είναι μια πραγματικότητα η κοινωνική οικονομία- πρέπει να γίνει θέμα στην ατζέντα της Κυβέρνησης και της κοινωνίας. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί σε συνθήκες κρίσης και ύφεσης ο ιδιωτικός τομέας είτε δεν στηρίζεται είτε φοβάται το υψηλό ρίσκο της χώρας και δεν επενδύει. Στο κράτος κόψαμε τα φτερά, γιατί περιορίζουμε τους προϋπολογισμούς, τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων. Άρα, είναι μια διέξοδος η κοινωνική οικονομία.

Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Στην Πιερία έχουμε δεκαεπτά συνεταιρισμούς, στους αλουμινοκατασκευαστές, στους ηλεκτρολόγους κλπ, που είναι τέτοια μορφή κοινωνικής οικονομίας. Μαζεύονται και κάνουν κοινωνική οικονομία. Εκεί πρέπει να επικεντρωθούν τα προγράμματα, κύριε Υπουργέ, εάν θέλουμε να έχουμε γρήγορη επιτυχία. Άρα, λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι δεν θέλω να αδικήσω το νομοσχέδιο, που είναι πράγματι σπουδαίο, αλλά θα πρέπει και ο δημόσιος διάλογος και η πρωτοβουλία να κατευθυνθούν σε αυτή την πορεία».