ΠΑΣΟΚ: Η πρώτη κατοικία για πρώτη φορά παύει να προστατεύεται.

Αθήνα, 18 Νοεμβρίου 2015

Φώφη Γεννηματά: Αυτή δεν είναι Αριστερά, αυτή είναι μια κυβέρνηση συμβιβασμένη,αναποτελεσματική, που δέχεται άνευ όρων ό, τι της ζητείται.

Σημεία από την συνέντευξη της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Φώφης Γεννηματά στην εκπομπή του «MEGA»: «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ MEGA», 17/11/ 2015

Τα σπίτια των ανθρώπων, η πρώτη κατοικία για πρώτη φορά μετά από 5 χρόνια, παύει να προστατεύεται.

Οι πληροφορίες που έχω είναι ότι σ’ αυτό το στάδιο μπαίνουν πάρα πολλές προϋποθέσεις (για την προστασία της Α’ κατοικίας) στις οποίες πολύ δύσκολα θα μπορούν ν’ ανταποκριθούν οι ενδιαφερόμενοι. Εγώ λοιπόν θυμάμαι αυτά που έλεγε προσωπικά ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» και βλέπω ότι μετά από 5 χρόνια, που το ΠΑΣΟΚ προστάτευσε τα σπίτια των ανθρώπων γιατί δεν υπάρχει νόμος Κατσέλη, υπάρχει νόμος ΠΑΣΟΚ, να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους…

Μετά λοιπόν από 5 χρόνια που υπήρχε η προστασία, ερχόμαστε σήμερα και δεν υπάρχει καμία προστασία για μεσαία και φτωχά νοικοκυριά. Ένα μόνο 25%. Σας λέω μόνο ότι ενώ το όριο εισοδήματος σε ετήσια βάση ήταν 35.000 καθαρό οικογενειακό εισόδημα και 200.000 η αξία του ακινήτου, σήμερα το 35.000 καθαρό πέφτει στα 8.000 μικτό και φτάνει στα 20.000 για μια οικογένεια με δυο παιδιά.

Λοιπόν, είναι δραματική αυτή η εξέλιξη κι εγώ το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι πως αυτή δεν είναι Αριστερά, αυτή είναι μια κυβέρνηση συμβιβασμένη, αναποτελεσματική, που δέχεται άνευ όρων ό,τι της ζητείται. Θέλω εδώ να πω και τις ευθύνες των εταίρων γιατί θέλω να είμαι απολύτως δίκαιη και καθαρή. Αλλά οι εταίροι αυτοί ήταν πάντα. Αυτή ήταν η στάση τους πάντα. Ήταν πιεστικοί.

Ψηφίσαμε τη συμφωνία το καλοκαίρι διότι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το grexit, με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης, των χειρισμών της, της διαπραγμάτευσης που έκανε, του χρόνου που έχασε, των χρημάτων που απώλεσε η χώρα, του αυτογκόλ που έβαλε με το δημοψήφισμα και ψηφίσαμε τη συμφωνία για ν’ αντιμετωπίσουμε το grexit.

Και του είπαμε τότε (στον κ. Τσίπρα): «Αξιοποίησε τους 220 Βουλευτές που έχεις και σε στηρίζουν εδώ, αξιοποίησε την κοινωνική συναίνεση που έχει εξασφαλιστεί από τους κοινωνικούς εταίρους, φτιάξε μια ισχυρή διακομματική ομάδα διαπραγμάτευσης, για να βελτιώσει ή και ν’ αλλάξει τους βαρύτατους όρους αυτής της συμφωνίας, γιατί αυτό το μνημόνιο είναι το 3^ο και σκληρότερο όλων.

Και δε μας άκουσε. Γύρισε την πλάτη και στους 220 Βουλευτές και στην εθνική συνεννόηση που πετύχαμε, και στην κοινωνική συναίνεση που εξασφάλισε γιατί; Για να ξεκαθαρίσει το εσωκομματικό του τοπίο, για μικροκομματικά οφέλη, για να πάρει σε εκλογές και να ξεκαθαρίσει τα δικά του θέματα.

Έχει λοιπόν απόλυτη ευθύνη, οδήγησε τη χώρα μετά τις εκλογές με μια κυβέρνηση που είχε ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά και μειονεκτήματα με την προγενέστερη, των προηγούμενων 7 μηνών και οδηγεί αυτή τη στιγμή την Ελλάδα σ’ ένα διαρκές αδιέξοδο κάνοντας συνεχώς υποχωρήσεις ακριβώς γιατί δεν έχει την ικανότητα, δεν έχει τα στελέχη, δεν έχει τη γνώση, δεν έχει σοβαρή επεξεργασία, είναι αδαής, είναι αναποτελεσματική και υποχωρούν διαρκώς και κάνουν συμβιβασμούς που φέρνουν σε όλο και χειρότερη θέση την Ελλάδα.

Εγώ λοιπόν θέλω να θέσω δυο ζητήματα: Εκτός από το υπόλοιπο περιβάλλον το διεθνές και το ευρωπαϊκό, το grexit είναι παρκαρισμένο στην αυλή μας, ο κίνδυνος είναι εκεί και παραμένει και πλέον είναι φανερό ότι υπάρχει σοβαρότατος κίνδυνος με όλες αυτές τις εξελίξεις και τις διαρκείς υποχωρήσεις της κυβέρνησης, να έχουμε κοινωνικές εντάσεις.

Είναι απολύτως υπεύθυνος ο κ. Τσίπρας προσωπικά και η κυβέρνησή του και για τα δύο. Και θέλω να τονίσω πόσο επικίνδυνα είναι και τα δύο μέσα σε αυτό το κλίμα με τον ISIS απέναντι, με την ισλαμική τρομοκρατία και με την κατάσταση τη συνολική που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη.

Όταν φωνάζαμε και ψηφίσαμε αυτή τη συμφωνία, την ψηφίσαμε για έναν κύριο λόγο: Για να διατηρήσουμε το ευρωπαϊκό κεκτημένο που το θεωρούμε ένα ιστορικό κεκτημένο. Κι όταν τα λέγαμε αυτά μας κοιτούσαν λίγο λοξά κι έλεγαν «τώρα τι λένε αυτοί;». Σήμερα όμως όλο και περισσότερο κάθε ελληνική οικογένεια συνειδητοποιεί τη σοβαρότητα του κεκτημένου αυτού, την ασφάλεια που δημιουργεί.

Σκεφτείτε μόνο πώς θα ήμαστε αν ήμαστε εκτός των συνόρων της ευρωπαϊκής οικογένειας και αν μόνοι μας έπρεπε ν’ αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε τους τελευταίους μήνες. Και το συνδέω και με όλα αυτά που βλέπουμε. Βλέπετε ότι αρχίζουν ξανά οι φωνές, οι εντάσεις, οι αγανακτισμένοι. Γιατί η κοινωνία αρχίζει και εξαντλεί τις αντοχές της και την ανοχή της.

Ή υπάρχει εθνικό σχέδιο και το υπηρετούμε όλοι μαζί, ή διαφορετικά εμείς δεν πάμε να γίνουμε κανενός το μπαστουνάκι

Εμείς δεν είμαστε ούτε δεκανίκι ούτε ρεζέρβα κανενός. Ή υπάρχει εθνικό σχέδιο και το υπηρετούμε όλοι μαζί, ή διαφορετικά εμείς δεν πάμε να γίνουμε κανενός το μπαστουνάκι επειδή του έσπασε το προηγούμενο. Γιατί η χώρα δε χρειάζεται αυτή τη στιγμή ευκαιριακές συμφωνίες και συνευρέσεις.

Δεν έχουμε καμία διάθεση να γίνουμε συνυπεύθυνοι σ’ αυτό που παρακολουθούμε σήμερα. Μετά από λίγους μήνες να βρεθούμε σ’ ένα νέο αδιέξοδο. Ή θα υπηρετήσουμε ένα εθνικό σχέδιο όλοι μαζί και θα συμφωνήσουμε ποιες είναι οι επενδύσεις…

Ποιες είναι οι επενδύσεις; Το grexit δεν έχει φύγει κ. Καμπουράκη, εκεί παραμένει. Εδώ τώρα κάνει όλο αυτόν τον αγώνα η κυβέρνηση για να πάρει μια υποδόση των 2 δις, το έχουμε αντιληφθεί αυτό; Και όλα αυτά τα πέτυχε ενώ παρέλαβε τη χώρα με πρωτογενή πλεονάσματα. Και όλα αυτά που σήμερα αποδέχθηκε σε αυτή τη συμφωνία, είναι όσα δε δέχονταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις που δήθεν δε διαπραγματεύονταν, όταν είχαν τερατώδη ελλείμματα πρωτογενή. Και όμως, κατάφεραν να τ’ αντιμετωπίσουν και να μην τα αποδεχθούν και τα αποδέχθηκε σε μια συμφωνία στην οποία ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση με πρωτογενή πλεονάσματα. Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία αυτό που συμβαίνει.

Η κυβέρνηση έχει αποτύχει παταγωδώς. Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός και τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια

Σιγά-σιγά αρχίζουν οι Έλληνες και αντιλαμβάνονται ποια είναι η πραγματικότητα, η οποία πλέον πραγματικότητα τους αγγίζει, αγγίζει όλο και περισσότερα σπίτια, αγγίζει σκληρά τη μεσαία τάξη και οι απελπισμένοι βλέπουν ότι δεν υπάρχει προοπτική, δεν εξασφαλίζεται προοπτική.