Διακήρυξη ΑΚΕΛ για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος 5/6/2012

Είναι με ιδιαίτερη ανησυχία που υποδεχόμαστε φέτος την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, που έχει αναδειχτεί στην εποχή μας ως πρώτης προτεραιότητας ζήτημα για την ποιότητα ζωής όλων των πολιτών και κυρίως των μελλοντικών γενεών.

Το περιβάλλον παραμένει στο στόχαστρο ως μια τεράστια δεξαμενή αλόγιστης άντλησης φυσικών πόρων, ως χώρος απόρριψης αποβλήτων και ως ένας ακόμη κερδοφόρος τομέας επενδύσεων, με αποτέλεσμα τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη να επιδεινώνονται συνεχώς. "Τη γη δεν την κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, απλώς την δανειστήκαμε από τα παιδιά μας". Η φράση αυτή συνοψίζει το γεγονός ότι η ατομική ευημερία δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ιδιοτελούς εκμετάλλευσης της φύσης και των άλλων ανθρώπων.

Το αναπτυξιακό μοντέλο που ακολουθήθηκε στην Κύπρο μετά την ανεξαρτησία κινήθηκε παράλληλα με τις διεθνείς τάσεις. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Κύπρου ,οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο εξαιτίας της τούρκικης εισβολή της συνεχιζόμενης κατοχής, του αφύσικου διαχωρισμού του κυπριακού οικοσυστήματος, μιας ανεξέλεγκτης ανάπτυξης αλλά και της έλλειψης, για χρόνια, σωστής και ολοκληρωμένης κρατικής περιβαλλοντικής πολιτικής.

Το ΑΚΕΛ θεωρεί πως το ζήτημα της περιβαλλοντικής και της οικολογικής κρίσης, είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό.

Η εφαρμογή ενός μοντέλου αειφόρου ανάπτυξης αποτελεί ένα από τους βασικότερους στόχους μας. Η πρόταση του ΑΚΕΛ, αποσκοπεί σε δίκαιες και αειφόρες παραγωγικές διαδικασίες και σχέσεις, που προεκτείνονται στο επίπεδο της κοινωνικό-οικονομικής αλλαγής, στην βάση πάντα των ιδιαιτεροτήτων της χώρας μας.

Το ΑΚΕΛ θεωρεί πως η περιβαλλοντική πολιτική σήμερα, θα πρέπει πρωτίστως να περιλαμβάνει, την υιοθέτηση νέων πολιτικών οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, που θα έχουν ως στόχο, τη διατήρηση των δυνατοτήτων του οικοσυστήματος και των φυσικών πόρων, μέσα σε μια γενικότερη στρατηγική Αειφόρου Ανάπτυξης, σεβόμενοι την αναγκαιότητα ανάπτυξης, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και όχι της ευκαιριακής «εκμετάλλευσης» του περιβαλλοντικού ζητήματος για πλουτισμό και πολιτικές σκοπιμότητες.

 

Προς τη κατεύθυνση αυτή θα πρέπει το κράτος και η κοινωνία να αναθεωρήσουν τις πολιτικές ανισόρροπης οικονομικής ανάπτυξης, μέσα στα πλαίσια μιας πανεθνικής εκστρατείας, για προσαρμογή στις νέες δυσμενείς κλιματικές και οικονομικές συνθήκες οι οποίες άρχισαν να επηρεάζουν με ταχύτατα αυξανόμενους ρυθμούς, το τόπο και τη ζωή μας γενικότερα. Με βάση τις εκτιμήσεις αυτές και με βασικό εργαλείο την φιλοσοφική προσέγγιση που έχει ήδη διατυπωθεί, οι βασικοί άξονες της περιβαλλοντικής πολιτικής του ΑΚΕΛ είναι οι ακόλουθοι:

-- Είναι απαραίτητη η εντατικοποίηση του αγώνα για διεθνή ειρήνη και αφοπλισμό, με στόχο την αποφυγή καταστροφικών πολέμων και την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον. Όσο αφορά την Κύπρο, η επίλυση του πολιτικού προβλήματος, με στόχο την επανένωση της κοινής πατρίδας αποτελεί την προϋπόθεση για ενοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας.

-- Η καταστροφή του περιβάλλοντος στην Κύπρο, τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην ύπαιθρο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι πλήττονται δυσανάλογα από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, σε σχέση με τις πιο εύπορες ομάδες του πληθυσμού.

Επομένως ο αγώνας για επίλυση του περιβαλλοντικού προβλήματος, είναι άμεσα συνυφασμένος με τον κοινωνικό αγώνα για δικαιότερη και πιο ανθρώπινη κοινωνία.

-- Αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα με φιλολαϊκή κατεύθυνση έτσι ώστε να καταστεί κυρίαρχος ο ρόλος του στον σχεδιασμό, στην άσκηση και στον έλεγχο των περιβαλλοντικών δράσεων αλλά και για την στήριξη σε τοπικό επίπεδο περιφερειακών δραστηριοτήτων προς όφελος των εργαζομένων και του συνόλου του Κυπριακού λαού.

-- Το περιβάλλον με την σωστή του προσέγγιση ως κοινωνικό οικονομικό πολιτικό ζήτημα, θα πρέπει να ενταχθεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και η συνεχής και διαφανής πληροφόρηση του λαού στα ζητήματα του περιβάλλοντος, να γίνει τρόπος ζωής στην Κύπρο του 21ου αιώνα.

Σε αυτό το πλαίσιο θα αναπτυχθεί μια σταθερή και συμβατή σχέση του άνθρωπου με τη φύση. Μπορούν οι άνθρωποι και το φυσικό περιβάλλον στο σύνολο τους, να επιβιώσουν έχοντας πραγματικές επιλογές, και να παραμείνει ο πλανήτης, ικανός να τους φιλοξενεί.