Επικήδειος λόγος δημάρχου Δίου-Ολύμπου στην Εξόδιο Ακολουθία Τάκη Μυλωνέρου

Φίλε Δημήτρη,

Είναι βαθιά οδυνηρό το καθήκον να αποχαιρετώ ανθρώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως εσύ, με τους οποίους ξεκινήσαμε μαζί στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Ήταν δύσκολο το ξεκίνημα , όμως παλέψαμε. Σε θυμάμαι,   νεαρό ‘’Κοινοτάρχη’’ τότε,   με πόσο ζήλο και επιμονή ήθελες να μάθεις τα πάντα, να  ασχολείσαι με όλα, να προσφέρεις. Αγάπησες τον τόπο σου και τον υπηρέτησες με παραδειγματικό ήθος και συνέπεια.

Πρόσφερες  όλες σου τις δυνάμεις στον αγώνα για την αναβάθμιση της Λεπτοκαρυάς, την εξέλιξή της σε τουριστικό προορισμό υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων. Αγωνίστηκες μέσα από πραγματικά αντίξοες συνθήκες να λύσεις προβλήματα της καθημερινότητας, χωρίς να διστάσεις να συγκρουστείς, όταν έκρινες ότι είναι απαραίτητο για το καλό του χωριού σου.

Να είσαι σίγουρος ότι η παρακαταθήκη που άφησες θα δικαιώσει τη μνήμη σου στις καρδιές όλων των συμπολιτών σου, ακόμη και αυτών που για πολιτικούς ή προσωπικούς λόγους βρίσκονταν απέναντι.

Υπήρξες οραματιστής και γενναιόδωρος. Δυστυχώς η ζωή δεν στάθηκε γενναιόδωρη μαζί σου. Σε κάλεσε πολύ νωρίς στο τελευταίο ταξίδι.

Έφυγες πρόωρα, βυθίζοντας στο πένθος τα αδέλφια σου, τη Φανή, το Νίκο και την Κατίνα. Άφησες απαρηγόρητη τη σύντροφό σου Αγγέλα που σου παραστάθηκε αγόγγυστα στις δύσκολες μέρες της αρρώστιας σου.

Καλό ταξίδι, φίλε Δημήτρη.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.