Κύριε Λάππα
Να θεωρήσω τυχαίο το
γεγονός ότι κάθε προεκλογική περίοδο
προκύπτει θέμα «ηθικής τάξης» προς το
πρόσωπό μου και όλως συμπτωματικά
προέρχεται από μια συγκεκριμένη παρέα
ανθρώπων. (πάντως δεν υπονοώ το πρόσωπό
σας)
Τώρα συκοφαντούμαι
ότι πιθανόν καταχράστηκα χρήματα
συναδέλφων δημοτικών συμβούλων που
έπρεπε να δοθούν σε ασθενή συνάδελφο
μας. ( θα μου επιτρέψετε τουλάχιστον
δημοσίως και για λόγους ευνόητους να
μη χρησιμοποιήσω ονόματα)
Και βέβαια θα επρόκειτο
για ηθικό ζήτημα και όχι μόνο, αν είχε
βάση αληθείας. Δεν αποτελεί
ηθική εκτροπή όμως, να δίνετε στη
δημοσιότητα το θέμα, αφήνοντας σαφείς
υπαινιγμούς κατά του προσώπου μου,
χωρίς καν να με ρωτήσετε ως άμεσα υπεύθυνο
δήμαρχο εκείνης της περιόδου? ο οποίος
εκ των πραγμάτων είμαι ο αρμοδιότερος
αλλά και υποχρεωμένος να αποσαφηνίσω
ένα θέμα που χρονικά αφορά τη δημαρχιακή
μου θητεία και επί πλέον το χειρίστηκα
προσωπικά?
Επιλέξατε μάλλον το
δρόμο των εντυπώσεων, χωρίς να αναλογιστείτε
αν με αυτό τον τρόπο υπάρχει κίνδυνος,
λόγω ελλιπούς ή κακοπροαίρετης
πληροφόρησης, να βλάψετε κάποιον
συνάνθρωπό σας και μάλιστα συνάδελφό
σας, γιατί περί αυτού πρόκειται.
Ίσως απαντήσετε και
σε αυτό καταρχήν θα έχετε δίκαιο, ότι
θα έπρεπε να παρέμβω χωρίς καν να ερωτηθώ,
από τη στιγμή που καλώς ή κακώς κάποιοι
το προέκυψαν ως θέμα, έστω με τη μορφή
καφενείου.
Σας πληροφορώ κ. Λάππα
ότι αυτό έπραξα από την πρώτη στιγμή
που έφτασε στα αυτιά μου η συκοφαντία
αυτή. Ενημέρωσα πρώτα την οικογένεια
του ασθενή συναδέλφου, μετέπειτα το
δήμαρχο και συγχρόνως επικοινώνησα με
όλους σχεδόν τους πρώην συναδέλφους
μου στο δημοτικό συμβούλιο. Το ίδιο
έκανα και με εσάς όταν με έκπληξη
πρωτοδιάβασα την επιστολή σας στα
ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.
Δυστυχώς είμαι
υποχρεωμένος να απαντώ για πράγματα
που συνέβησαν πριν χρόνια κάτω από άλλες
συνθήκες και άλλες σχέσεις μεταξύ
κάποιων συναδέλφων μου.
Για την ενημέρωση
της κοινής γνώμης, την οποία οφείλω,
δυστυχώς φροντίσατε να γίνει δημόσιο
θέμα με τη δική σας βέβαια προσέγγιση,
θα επαναλάβω αυτά που είπα και σε εσάς
στην τηλεφωνική μας επικοινωνία που
εγώ προκάλεσα.
Είναι γεγονός ότι
μεταξύ των όσων θεωρήσαμε σωστό να
κάνουμε ως δήμος, για ασθενή συνάδελφό
μας, από σεβασμό δεν θα αναφέρω τι, είναι
άλλωστε γνωστά, πρότεινα ατύπως στους
συναδέλφους όλων των παρατάξεων να
διαθέσουμε και ένα χρηματικό ποσό που
προέκυπτε από κάποιες συνεδριάσεις του
δημοτικού μας συμβουλίου. Στην πορεία
αυτό δεν κατέστη δυνατό για διάφορους
λόγους και οι οποίοι έγιναν εκ μέρους
μου σεβαστοί, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί
η πρόταση μου και να αποδοθούν στους
περισσότερους οι αποζημιώσεις των
συνεδριάσεων.
Για ένα αριθμό
συναδέλφων μόνο της παράταξης μου και
κυρίως αυτών που κατά καιρούς κατείχαν
αμειβόμενες θέσεις, υπήρχε καθιερωμένη
συμφωνία μεταξύ μας, οι αποζημιώσεις
των συνεδριάσεων, μιλάμε για μικρά ποσά,
να διατίθενται σε έκτακτες μικρές
ανάγκες και κυρίως σε εκείνες που δεν
δικαιολογούνταν πιστώσεις από το ταμείο
του δήμου. Μερικές φορές μάλιστα
χρειάστηκε να διαθέσουμε και μέρος
του μισθού μας. Αυτό συνέβαινε για οχτώ
ολόκληρα χρόνια με κοινή συναίνεση και
χωρίς ποτέ κανείς να φέρει αντίρρηση.
Το ίδιο συνέβη και στην προκειμένη
περίπτωση. Τώρα γιατί ένας πρώην
συνάδελφος, ο οποίος διετέλεσε και
αντιδήμαρχος, ανακύπτει θέμα μετά από
τρία χρόνια, το αφήνω στην κρίση του
καθενός.
Είναι λυπηρό πάντως
ο εγωισμός να παρασέρνει κάποιους σε
πράξεις φανατισμού, ακόμα και εκμετάλλευσης
ευαίσθητων καταστάσεων, όπως στην
προκειμένη περίπτωση.
Τουλάχιστον απαιτείται
σεβασμός στον ασθενή συνάδελφό μας και
την οικογένειά του, που με υποδειγματική
αξιοπρέπεια δίνουν το δικό τους αγώνα.
Στην πολιτική και στα
κοινά, υπάρχουν άλλα πεδία αντιπαράθεσης,
στα οποία πρέπει να δίνονται οι μάχες
και οι αντιπαραθέσεις, με ποιότητα,
σεβασμό και αξιοπρέπεια ακόμα και στον
μεγαλύτερο αντίπαλό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.