ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ: Το λιμάνι της Γρίτσας είναι εμπορικό λιμάνι.

Το λιμάνι της Γρίτσας είναι εμπορικό λιμάνι 

και το μόνο που λειτουργεί ως εμπορικό στην Πιερία.

Άνοιξε πρόσφατα, στα τοπικά ΜΜΕ της Πιερίας, μία συζήτηση, σχετικά με το μέλλον της χρήσης των λιμανιών της Πιερίας και η συζήτηση επικεντρώθηκε, που αλλού; παρά στο λιμάνι της Γρίτσας Λιτόχωρου. Η συζήτηση άνοιξε μετά από μια ανεπίκαιρη και άσκοπη ερώτηση του Λιμενικού Ταμείου Πιερίας. Θα ήθελα να πληροφορήσω όλους, ότι το λιμάνι της Γρίτσας κατασκευάστηκε με Δημόσιο χρήμα για να λειτουργήσει ως εμπορικό λιμάνι και εδώ και πάνω από 5 χρόνια λειτουργεί ως εμπορικό λιμάνι, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του αερολιμένα Θες/νίκης, είναι έτοιμο να αποδοθεί σε κοινή χρήση χωρίς άλλες επενδύσεις.

Ο χώρος αυτός λειτούργησε σαν λιμάνι από την αρχαιότητα, όντας το επίνειο του αρχαίου Δίου και λειτουργούσε συνεχώς ως λιμάνι κατά βυζαντινά χρόνια και τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Από αυτό το λιμάνι απέπλευσαν τα «Λιτοχωρίτικα καβαρδίνια (τύπος πλοίου)» για να συναντήσουν τον Ορλόφ, κατά τον Παπαδιαμάντη. Από την Γρίτσα μπάρκαρε ο Ρήγας Φεραίος για το Άγιο Όρος, κυνηγημένος από τους Τούρκους. Στην Γρίτσα έκανε τα πρώτα του βήματα ο Κεμάλ Ατατούρκ, κοντά στον τελώνη πατέρα του. Από την Γρίτσα επιβίβασε 2 Λιτοχωρίτες ναυτικούς ο Ναύαρχος Βότσης, το 1912, για να τον οδηγήσουν μέσα από τα ναρκοπέδια του Θερμαϊκού, να βυθίσει την ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου «Φετίχ Μπουλέντ» στο λιμάνι της Θεσ/νίκης. Εδώ πρότεινε το ΝΑΤΟ να κατασκευάσει λιμάνι και τον ίδιο χώρο διάλεξε, από όλη την Βόρεια Ελλάδα, να αποβιβασθεί ο Αμερικανικός Στόλος στον Πόλεμο με την Σερβία. 

Όλη αυτή η μακρά ιστορία δείχνει ότι η θέση είναι προνομιακή, και όχι συγκυριακή, είναι ένας προνομιακός λιμένας, υπήνεμος στον Βορρά, με προκυμαία που έγινε με πασαλόμπηξη, με βάθους βυθού 6 μέτρων, με άφθονη χερσαία ζώνη και σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από την Εθνική οδό και την σιδηροδρομική γραμμή. Είναι λιμάνι από την αρχαιότητα και θα συνεχίσει να είναι και δεν χρειάζεται άλλες μελέτες και την έγκριση διάφορων για να επανιδρυθεί.

Η Κατερίνη (από όπου προέρχονται οι επικριτές), έχει έναν αξιόλογο στόλο χερσαίων μεταφορών, αλλά μηδαμινή εμπειρία στις θαλάσσιες μεταφορές, αντίθετα το Λιτόχωρο που έχει μια μακροχρόνια εμπειρία στις θαλάσσιες μεταφορές, έχει άφθονο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό όλων των βαθμίδων, έχει ικανό αριθμό εμπορικών σκαφών και αρκετά γραφεία χερσαίας υποστήριξης θαλάσσιων μεταφορών (σημειωτέον ότι το 10% των Λιτοχωριτών είναι ασφαλισμένοι στο ΝΑΤ).

Είναι ένα όραμα των Λιτοχωριτών να λειτουργήσει πάλι το λιμάνι και αφορά το 10% του πληθυσμού του. Δεν μετανιώνω λοιπόν, που υποστήριξα ως Πρόεδρος του Δ.Σ. το 2005,την άποψη να υπογραφεί η σύμβαση για την μεταφορά των χαλικιών στο αεροδρόμιο, το έκανα όχι τόσο για τα οικονομικά οφέλη, όσο για το έμμεσο όφελος της κατασκευής του λιμανιού, εκτιμώντας από την μέχρι τότε εμπειρία μου, ότι δεν θα ξεπερνιούνταν εύκολα οι αντιδράσεις στην ανάπτυξη του Λιτόχωρου με άλλο τρόπο, παρά μέσω ενός έργου εθνικής εμβέλειας.

Θα αναρωτιούνται πολλοί, τι αντικείμενο μεταφορικού έργου μπορεί να γίνει από το λιμάνι της Γρίτσας. Κατ’ αρχήν μπορούν να μεταφερθούν αγροτικά προϊόντα (ζωοτροφές) κατεργασμένα ή ακατέργαστα προς τα νησιά και τις χώρες της Βορείου Αφρικής, όπως επίσης νερό και αδρανή υλικά. Επίσης, όλες οι βιομηχανίες της Πιερίας, της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, μπορούν να εξάγουν τα προϊόντα τους προς τους παραπάνω προορισμούς, καθότι το λιμάνι της Θες/νίκης θεωρείται κορεσμένο και τέτοιες μεταφορές (μικρών φορτίων) εκτελούνται μέσω των Μουδανιών ή του Σταυρού Χαλκιδικής. Μπορεί, λοιπόν να υπάρξει σημαντικό όφελος προς την περιοχή, είτε άμεσα στους εργαζόμενους στην χερσαία ζώνη, είτε προς τον επιχειρηματικό κόσμο της Πιερίας και τον στόλο χερσαίων μεταφορών.

Όσον αφορά τις επιφυλάξεις που εκφράσθηκαν για ρύπανση της περιοχής, αυτές είναι αβάσιμες. Τα ίδια έλεγαν το 2005 για την μεταφορά του χαλικιού, αλλά διαψεύσθηκαν. Ο κανονισμός λιμένων (ΕΕ 725/2004) είναι τόσο αυστηρός, που δεν επιτρέπει λάθη. Αντίθετα, θα πρέπει να ανησυχούν για τις κακοσυντηρημένες μηχανές των αλιευτικών σκαφών του αλιευτικού καταφύγιου Παραλίας, που κυκλοφορούν ανάμεσα στους λουόμενους. Δεν θυμάμαι κανέναν να εκφράζει ανησυχίες όταν χωροθετούνταν το λιμάνι του Πλαταμώνα μέσα στην ζώνη των λουόμενων και βέβαια δεν είχαμε κανένα παράπονο ρύπανσης. Αλίμονο, αν δεν μπορούμε να χωροθετήσουμε ένα εμπορικό λιμάνι σε τόσα χιλιόμετρα παραλίας και μάλιστα σε ΖΟΕ χαρακτηρισμένη όχι τουριστική, αλλά γεωργική. Και τίποτα δεν αποκλείει δίπλα στο εμπορικό λιμάνι να γίνει και μία τουριστική μαρίνα.

Πιστεύω, ότι η συζήτηση που άνοιξε το Λιμενικό Ταμείο είναι άκαιρη και άσκοπη. Υποστηρίξτε όλες τις λιμενικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν στην Πιερία, και έγιναν με λεφτά του ελληνικού λαού, και αφήστε την αγορά να δείξει ποιο είναι βιώσιμο και χρήσιμο στην τοπική οικονομία. Εν ονόματι της ανάπτυξης της Πιερίας (που υποφέρει από τα λάθη πολλών) μην προβαίνετε σε αρνητικές ενέργειες:

«Αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν».

Δρ Αθανάσιος Καλαμπάκας

Διδάκτωρ Ιατρικής ΑΠΘ

τ. Πρόεδρος Δ.Σ. Λιτόχωρου