Ο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ.

Η  26^η Μαΐου δεν αποτέλεσε μόνο το τέλος μίας τριπλής εκλογικής αναμέτρησης με επίκεντρο τις Ευρωεκλογές,  αλλά και την αρχή μίας νέας φάσης στο πολιτικό σκηνικό .

Το Μήνυμα, πολυσύνθετο και με πολλούς αποδέκτες :

από την de facto απόρριψη του  λαϊκίστικου διλήμματος που έθεσε  ο ΣΥΡΙΖΑ,  την υποχώρηση της Ν.Δ, την συμπίεση έως εξαέρωση κομματικών σχηματισμών με ανορθολογικά  ή και θολά μηνύματα… την είσοδο νέων σχημάτων που προτάσσουν ελπίδες και διαφορετικότητα, μέχρι την ισχυροποίηση του μορφώματος της  Χρυσής Αυγής.

Το ΠΑΣΟΚ, μέσω -της σύντομης  παρουσίας- της Ελιάς, ως φορέας έκφρασης των νέων συνθέσεων της Δημοκρατικής Παράταξης και παρά την μείωση των ποσοστών του, άντεξε…

Άντεξε τις επιθέσεις, άντεξε το βάρος των κρίσιμων και δύσκολων ευθυνών της συγκυβέρνησης με την Συντηρητική Παράταξη, άντεξε την άρνηση & αποστροφή φθαρμένων πολιτικών αναφορών και πρακτικών και για αυτό επιβραβεύτηκε σε αυτές τις εκλογές.

Η Νέα αυτή Φάση, στην οποία εισήλθαμε και η οποία βρίσκει παρόν ένα  κατακερματισμένο Πολιτικό σκηνικό, συνεχίζει να είναι κρίσιμη και ευάλωτη για την πορεία της χώρας στην τελική έξοδο από την κρίση.

Το ΠΑΣΟΚ με νέα δυναμική μετά από την εκλογική επιβεβαίωση της συμβολής του στην σταθερότητα της πορείας της  χώρας, καλείται να  παίξει πάλι έναν σημαντικό ρόλο: αφενός να ανασχέσει  την  ιδιοτελή και χωρίς κανένα όφελος για τον πολίτη και την χώρα πυροδότηση του κοινωνικοοικονομικού σκηνικού που θα  επιχειρήσει  ο ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για προοδευτική σταθερότητα συμβάλλοντας καθοριστικά στην επιτάχυνση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας που έχει ξεκινήσει, με μεγαλύτερη ταχύτητα, αλλά και με κοινωνικό πρόσωπο.

Πέρα από αυτό καλείται να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανασύνθεση  και ανασυγκρότηση του Προοδευτικού Κεντροαριστερού πόλου, χωρίς αποσκευές του παρελθόντος και ηγεμονισμούς. Σήμερα, όχι αύριο !

Γιατί η ελληνική κοινωνία δεν περιμένει. Το έδειξαν οι  αυτοδιοικητικές  εκλογές περίτρανα και  οι ευρωεκλογές έμμεσα αλλά με πολύ σαφή και ξεκάθαρο τρόπο.

Ο κοινωνικός χώρος της κεντροαριστεράς μπορεί να κατακερματίστηκε πολιτικά κατά την διάρκεια της κρίσης, υπήρξε όμως ένα κρίσιμο κοινωνικό μέγεθος για την υπέρβασή της.

Τώρα αναζητά και τρόπους πολιτικής επανένωσής του. Εκπέμπει μήνυμα για την θεμελίωση των κοινών τόπων. Της κοινής λογικής, της προοδευτικής επιλογής, της αντι-πόλωσης των ιδιοτελών αρνήσεων, της εκτόνωσης της αλαζονείας του διχαστικού λόγου και έργου, που σιγοντάρει τις εκφράσεις μίσους και δεν μπορεί να δει ότι οδηγεί στην καταστροφική οπισθοδρόμηση, της έκφρασης συνθέσεων για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.  Εκπέμπει μήνυμα για το ξεκίνημα της προσπάθειας σήμερα. 

Γιατί αυτός ο χώρος είναι ζωτικός όχι μόνο για αυτούς, που ανήκουν σε αυτόν.

Για αυτό μπορεί και πρέπει να θεμελιωθεί η μεγάλη Δημοκρατική παράταξη με οδηγό τις πολιτικές, τα πρόσωπα και όχι τις ταμπέλες.

Τον πρώτο λόγο σε αυτή την μεγάλη προσπάθεια πρέπει να την έχει η κοινωνική βάση και όχι οι κομματικοί μηχανισμοί.