ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟ.

Μιας και όλοι το έκαναν ας το αποτολμήσω κι εγώ. Αποτίμηση αποτελέσματος:

Η Ν.Δ. αποδυναμώθηκε, πληρώνοντας τις (για κάθε σκεπτόμενο παρατηρητή από την ανακοίνωσή τους ακόμη) ολέθριες επιλογές σε πρόσωπα, που επέβαλε η παλαιολιθική και ακροδεξιά παρέα που περιβάλλει τον αρχηγό της μηδέ του ιδίου εξαιρουμένου. Αν δεν είχε τον αυνάρτητο Σύριζα απέναντί της αλλά μια σοβαρή αντιπολίτευση , θα έψαχνε ήδη τον επόμενο αρχηγό της.

Ο Σύριζα, κατέγραψε πρωτιά αδιαμφισβήτητη, υπολείπεται όμως σε ικανό ποσοστό αθροιστικά του κυβερνητικού μπλοκ, ώστε το αίτημά του για εκλογές να θυμίζει περισσότερο αντιπολιτευτικό αυτοματισμό παρά ώριμη κι εμπερίστατη αντικυβερνητική μομφή. Σε κάθε περίπτωση η έφοδος στα θερινά ανάκτορα αναβάλεται. Οι επιλογές του δε σε κομματικές - αμιγώς - υποψηφιότητες για την αυτοδιοίκηση και η απουσία προγραμματικών συμφωνιών ή έστω συνεργασιών στο β' γύρο μελλοντικά θα στοιχίσουν σε "κυβερνησιμότητα". Ποιοί απομένουν να συνεργαστεί στα μείζονα, όταν σε μάχες βιτρίνας δεν αναγνωρίζει κανέναν συνοδοιπόρο;

Η Χ.Α. απέδειξε πως ήρθε για να μείνει. Έτριψε στα μούτρα του ακροδεξιού team της ΝΔ τους τακτικισμούς με τους οποίους πίστευε πως θα την εξοντώσει, προσβλέποντας σε κάτι ανύπαρκτο: τον παραστρατημένο δεξιό ψηφοφόρο. Όχι, δεν τους ψηφίζουν φιλήσυχες γιαγιούλες και φοβικοί εγκλωβισμένοι στα κέντρα-γκέτο των πόλεων, μόνον. Αυτοί ειναι μειοψηφία. Πρέπει να αποδεχθούμε πως ανέκαθεν η κοινωνία μας ανεχόταν -όταν δεν το υπέθαλπε- ένα ακροδεξιό φαιό μπλοκ αρκετά ευάριθμο, που τις εποχές της αφθονίας τσανακογλύφει τη μαρμίτα των κυβερνητικών κομμάτων, ενίοτε εξυπηρετώντας στις βρωμοδουλειές και τις υπόγειες διαδρομές τους. Τώρα που η φτώχεια έφερε γκρίνια,ήρθε στην επιφάνεια να τρίξει τα δόντια του και να δείξει το πραγματικό του μέγεθος.

Το ΠΑΣΟΚ (υπό το μανδύα της Ελιάς) απεδείχθη -ευχάριστα- επτάψυχο. Αναγνωρίζοντας την σύνταξή του στη συμμαχία της λογικής με υψηλό είν' η αλήθεια κόστος, οφείλει να απαλλαγεί οριστικά από το κυβερνητικό απώτερο παρελθόν του. Ήδη η κομματικοσυνδικαλιστική νομενκλατούρα μετακόμισε σούμπιτη στο Σύριζα, αποτελεί δε την πρώτη γραμμή γενίτσαρων που αντιπαλεύει κάθε μεταρρυθμιστική φωνή. Κάποιοι λίγοι περιφέρονται στα ρετάλια της πάλαι ποτέ κεντροαριστεράς και λιγότεροι ακόμα ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς τους με τη δικαιοσύνη. Ας τους αφήσει να πάνε στο καλό και να πορευθούν με τις σημαίες ευκαιρίας που βρήκαν. Όσοι ψηφοφόροι επανέκαμψαν δεν επιζητούν την παλινόρθωση σχημάτων και μηχανισμών που το έφεραν στο χείλος της ανυπαρξίας.

Το Ποτάμι, μας δρόσισε ευχάριστα. Περιμένουμε - κι ο πολύς κόσμος- να ξεθολώσουν τα νερά του και να δείξει ξεκάθαρα πώς και προς τα που θα πορευθεί. Απέδειξε πάντως πως υπάρχει κρίσιμη κοινωνική μάζα που μπορεί να στηρίξει και να αναδείξει το νέο και το ελπιδοφόρο, αντί να γκρινιάζει ή να καταστρέφει κάθετι διαφορετικό.

Το ΚΚΕ. Σταθερή γενική κατάσταση: Πίεση/σφύξεις: μηδέν. Ψήφος παραδοσιακή και πένθιμη, μνημόσυνο σε μια πολιτική κηδεία που δε λέει να θάψει το νεκρό της 25 χρόνια τώρα (1989 - )

Οι ΑΝΕΛ, το τρίτο καλό νέο των εκλογών. Αργά μα σταθερά βρίσκουν το δρόμο προς την ανυπαρξία. Ίσως μια πρώτη σαφής ένδειξη της επιστροφής της ψυχραιμίας και της λογικής στο εκλογικό σώμα.

Η ΔΗΜΑΡ τώρα έκλεισε σιωπηλά τον κύκλο της. Ελπίζω να αφήσουν ήσυχο τον μπαρμπα-Φώτη να χαρεί τη σύνταξή του, και ο Ψαριανός με τον Λυκούδη και κάποια ακόμα σοβαρά στελέχη, να βρούν το δρόμο τους (κατά ποτάμι μεριά μάλλον-δεν περισσεύουν οι φωνές τους στο έλλογο πολιτικό δυναμικό του τόπου)

Ο ΛΑΟΣ έκανε το μεγάλο come back! Δείχνει να έλκει παραδοσιακούς δεξιούς που φοβηθήκαν τους μαχαιροβγάλτες ναζί και τους ψεκασμούς των καμμένων. Περνάει φαίνεται η μπογιά του Γ. Καρατζαφέρη στα βαθειά δεξιά λαϊκά στρώματα, ενώ έχοντας τους Ναζί στα δεξιά του κάνει αυτή την διόλου ασήμαντη μερίδα ψηφοφόρων να αισθάνεται πως επιστρέφει στη νομιμότητα.

Τέλος στο "0 και κάτι" των Γεφυρών, οφείλω αυτοαναφορικά να πω πως έκαμα το χρέος μου! Ας ψάξουν οι στο παρά πέντε συνασπισθέντες αρχηγοί τί έφταιξε και η βάση έφυγε γι αλλού. Ίσως να φταίει πως ο χώρος έχει τόσους πολλούς ευφυείς ,επιτυχημένους επαγγελματικά και κοινωνικά ανθρώπους , με πληθωρικές προσωπικότητες που δύσκολα βάζουν νερό στο κρασί τους. Ίσως πάλι η εφαρμογή παλαιοκομματικών αρχηγικών προτύπων και μηχανισμών να έβλαψε ανεπανόρθωτα. Όπως επίσης και ο συνασπισμός της τελευταίας στιγμής: (Η μάνα μου χρειάστηκε πέντε λεπτά στο παραβάν για να αναγνωρίσει το ψηφοδέλτιο!)

Απομένει συνολικά μια στυφή γεύση και μια μυρωδιά ανησυχίας στην ατμόσφαιρα. Ευτυχώς που μας την ελαφραίνουν οι επιλογές Πειραιωτών και Βολιωτών. Φαίνεται πως ο Ολυμπιακός είναι όντως αρρώστια: Προσβάλλει τον εγκέφαλο και είναι χρονία και επάρατος!