Εκατοντάδες πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στην Ειδομένη, Κιλκίς Επίσκεψη αλληλεγγύης από φορείς της Κατερίνης

Κάλεσμα σε φορείς και φίλους να συμμετάσχουν στην επόμενη «επίσκεψη» την Κυριακή 22 Μαρτίου

Αποφασίστηκε να μαζέψουμε και πάλι αυτά που χρειάζονται οι συνάνθρωποί μας και να ξαναπάμε στην περιοχή την Κυριακή 22 Μαρτίου προσκαλώντας φορείς φίλους να συμμετάσχουν. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνία, e-mail: benjaminorphans@mail.com, τηλ. 23510-22005 και 6945.154447. Εμφιαλωμένο νερό, ξηροί καρποί, ζεστά χειμωνιάτικα ρούχα, μπουφάν, αδιάβροχα, κουβέρτες, μπλούζες, κάλτσες, εσώρουχα, παπούτσια, φρυγανιές, μπισκότα, δημητριακά, κονσέρβες, μωρομάντηλα, υπνόσακους.

Την Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου,  εκπρόσωποι φορέων της Κατερίνης: 1) Μητέρα Γη,  2)Κοινωνική Κουζίνα Αλληλεγγύης, 3) Συλλόγου Προστασίας Παιδιών «ΒΕΝΙΑΜΙΝ»  και του 4)Κοινωνικού Παντοπωλείου της Ευαγγελικής Εκκλησίας Κατερίνης, επισκέφτηκαν την Ειδομένη  Κιλκίς για να προσφέρουν τρόφιμα, ρουχισμό και παιχνίδια από δωρεές συμπολιτών μας,  σε συνανθρώπους μας που είναι εγκλωβισμένοι στο ακριτικό χωριό, κοντά στην Ελληνοσκοπιανή μεθόριο. Θέλαμε να παραδώσουμε ότι πρόσφεραν οι συμπολίτες μας απ’ ευθείας, χωρίς μεσάζοντες, για να είμαστε σίγουροι ότι η βοήθειά μας πιάνει τόπο και καταλάβαμε ότι με μεγάλη χαρά μπορούμε να συνεργαστούμε με τοπικούς  φορείς. Συναντηθήκαμε με ομάδες αλληλεγγύης από τη Θεσσαλονίκη το Κιλκίς το Πολύκαστρο. Εκεί και τα δύο μεγαλύτερα παιδιά της ΑΓΚΑΛΙΑΣ του ΒΕΝΙΑΜΙΝ με τη «μητέρα» μας. Η περιοχή κατακλύζεται από εκατοντάδες Αφγανούς, Πακιστανούς, Σύριους. Κάθε μέρα περνούν τα σύνορα 80 με 100 μετανάστες, ανάφερε στο Ράδιο Θεσσαλονίκη η πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Ειδομένης. Άνδρες, γυναίκες με παιδιά, ακόμα και μωρά, , αφήνουν τον τόπο τους ψάχνοντας τρόπους να φύγουν για την Ευρώπη για μια καλύτερη ζωή.  Πρώτη στάση, το Πολύκαστρο. Συναντήσαμε τον υπεύθυνο της κίνησης αλληλεγγύης στο συνάνθρωπο. Αφήσαμε αρκετά από τα πράγματα που θα τα διανείμουν τις επόμενες μέρες. Πήραμε μαζί μας αρκετά από τα πράγματα που είχαμε. Ο επόμενος σταθμός ήταν οι Εύζωνοι, όπου ήταν πολλοί πρόσφυγες. Εκεί, καθώς περιμέναμε μια γιατρό για να μας συνοδεύσει για να μοιράσουμε τα προϊόντα αγάπης, είχα συνομιλία μ’ ένα πρόσφυγα από τη Συρία. Μεταξύ άλλων μας είπε: «Εδώ, υπάρχουν διάφοροι πρόσφυγες, οικογένειες με μικρά παιδιά. Όλοι προσπαθούν να βρουν τρόπο να πάνε σε κάποια χώρα της Ευρώπης. Υπάρχουν εδώ μερικοί «διακινητές» που τους καθοδηγούν πως θα το κάνουν. Εμένα πριν λίγο καιρό με απήγαγαν στη Συρία, και ζήτησαν 25000€ για να με ελευθερώσουν. Τα χρήματα πληρώθηκαν, και εγώ αποφάσισα να φύγω από τη χώρα μου. Είμαι 34 ετών, η γυναίκα μου 30 ετών και έχουμε ένα παιδάκι δύο ετών. Ζούμε μαζί με τη μητέρα και την αδελφή μου. Είμαστε Χριστιανοί σε μια πόλη που είναι όλοι Χριστιανοί.  Πούλησα το σπίτι μου και το αυτοκίνητό μου και θέλω να πάω στη Γερμανία να δουλέψω και να φέρω κοντά μου την οικογένειά μου. (Η αποφασιστικότητά του ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.) Έφυγα πριν πέντε μήνες, μέσω Τουρκίας ταξιδέψαμε με καράβι στη Ρόδο, πήγαμε στην Αθήνα όπου μείναμε 5 μήνες και τις τελευταίες 10 μέρες βρισκόμαστε σ’ αυτή την περιοχή προσπαθώντας να φύγουμε για την Ευρώπη. Όλοι οι Έλληνες, αστυνομικοί και κάτοικοι είναι πολύ καλοί μαζί μας και προσπαθούν να μας βοηθήσουν. Αντίθετα, οι Σκοπιανοί μας επιτίθενται, μας χτυπούν και μας επιστρέφουν πίσω στην Ελλάδα. Παρακαλούμε μη δημοσιεύετε φωτογραφίες μας γιατί κινδυνεύουν οι συγγενείς μας πίσω στη χώρα μας. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα, μόνο ένα τρόπο για να πάμε στον προορισμό μας.» Τον διαβεβαιώσαμε ότι θα προσευχόμαστε για να φτάσουν στον προορισμό τους.  Εκεί δώσαμε τρόφιμα, ρούχα και παιγνίδια για τα παιδιά σε οικογένειες. Ύστερα από ένα άσχημο ταξίδι, επειδή ο δρόμος ήταν ανώμαλος,  φτάσαμε σε χωράφια, έξω από την Ειδομένη και είδαμε μερικά άτομα κάτω από ένα δένδρο, γύρω από μια φωτιά. Ήταν άτομα που περίμεναν να δουν τους «επισκέπτες» και όταν ήταν σίγουροι ότι ήταν φιλικοί, τότε φώναζαν αυτούς που κρυβόντουσαν και τότε έβγαιναν από τις κρυψώνες μερικοί για να πάρουν ότι χρειαζόντουσαν. Εκεί μένουν για μέρες κάτω από τη βροχή. Η ιατρός βοήθησε όσους χρειάζονταν τη βοήθειά της. Σε άλλους προσφέραμε ότι χρειαζόταν. Ένας άνδρας, 30 ετών που είχε τυλιγμένο το κεφάλι του με μαντίλα, μας  είπε ότι μπήκε σε χωράφια της F.Y.R.O.M. για να φύγει για την Ευρώπη, αστυνομικοί τον χτύπησαν και τον γύρισαν πίσω στην Ελλάδα.  Πολλές φορές αστυνομικοί από την F.Y.R.O.M. μπαίνουν στα Ελληνικά χωράφια, καίνε σκηνές, υπνόσακους, κουβέρτες, μπουφάν και ρούχα των μεταναστών, τους οποίους  και χτυπούν και μετά φεύγουν.

Πληροφορηθήκαμε ότι αναμένεται να επισκεφτεί την περιοχή κλιμάκιο εκπροσώπων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλοι ήμασταν προβληματισμένοι  και συγκινημένοι με αυτά που είδαμε και αποφασισμένοι να επιστρέψουμε στα μέρη μας να ζητήσουμε από τους συμπολίτες μας ακόμα περισσότερη βοήθεια.

Χάρης Αναστασίου