Olympus Marathon, 10 χρόνια ιστορίας...

Olympus Marathon, 10 χρόνια ιστορίας...

• Από  Τάκης Τσογκαράκης
   

Φθινόπωρο 2004. Σε ορειβατικό περιοδικό της εποχής πέφτει το μάτι μου σε μία είδηση στις μέσα σελίδες για έναν αγώνα στον Όλυμπο. Εκατόν δεκαεπτά αθλητές ξεκίνησαν από το Δίον, ανέβηκαν στο οροπέδιο των Μουσών, διέσχισαν τα Ζωνάρια και μέσω Ζολώτα, Πριονιών και Ενιπέα τερμάτισαν στο στάδιο του Λιτοχώρου σε . μερικές ώρες! Κούνησα το κεφάλι μου. «δεν πάει καλά ο κόσμος, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα...». Εκείνη την εποχή είχα πάρει σβάρνα τα βουνά με ένα αντίσκηνο στην πλάτη και με μια καλή παρέα και η ανάβαση και μόνο στο οροπέδιο φάνταζε στα μάτια μου σαν . ορειβατική αποστολή! Τέλη Ιουνίου 2006. Εκδρομούλα στον Όλυμπο, ανάβαση από Πριόνια μέχρι καταφύγιο Ζολώτα. Ανεβαίνοντας χαλαρός ξαφνικά εμφανίζεται πίσω από μια στροφή του μονοπατιού ένας με σορτσάκι . κυριολεκτικά πετώντας! Έκανα στην άκρη μην μπορώντας να το πιστέψω. Μετά από λίγες στιγμές εμφανίζεται κι άλλος! Ο ένας μετά τον άλλον αθλητές αέρινοι, φιγούρες από έναν άλλο κόσμο από τον δικό μου με έκαναν να θυμηθώ εκείνη την είδηση που είχα διαβάσει πριν δύο χρόνια. Ξαποσταίνοντας στο καταφύγιο του Ζολώτα, δεν σταμάτησαν να έρχονται για αρκετή ώρα. Λίγο νερό, ένα σοκολατάκι και δρόμο! Μα πως το κάνουν; Απορία. Μπροστά σου ξετυλίγονταν εικόνες που εναλλάσσονταν με απίστευτη ταχύτητα. Ένταση, αγωνία, πάθος, πόνος, κούραση, εξάντληση, υποθερμία, αφυδάτωση. Συναισθήματα πρωτόγνωρα. Ανατριχίλα.