ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ.

Δευτερολογία Ευάγγελου Βενιζέλου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην 2η Συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ

Θέλω κατ' αρχάς να σας ευχαριστήσω για τη συμμετοχή σας και την υπομονή σας όσοι μείνατε. Βλέπω με χαρά ότι η πλειονότητα αυτών που έμεινε είναι νέοι σύντροφοι και φίλοι, τα νέα σε ηλικία μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και ορισμένοι παλαιότεροι, οι οποίοι όμως είναι ανθεκτικοί ως νέοι.

Θεωρώ τη συνεδρίαση αυτή πάρα πολύ σημαντική για ένα κυρίως λόγο: γιατί διέψευσε πανηγυρικά τις παραπολιτικές προσδοκίες και μιζέριες. Το ΠΑΣΟΚ έχει πάντα την ικανότητα αυτή και το ότι το  πετύχαμε σήμερα,  δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να είναι ίδιο γενετικά, έχει τα ίδια αντανακλαστικά και τις ίδιες ικανότητες.

Η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή έστειλε σήμερα πολύ καθαρά μηνύματα, πρωτίστως για το πώς αντιλαμβανόμαστε και πως θέλουμε την πορεία της χώρας και την πορεία της Ευρώπης. Γιατί δεν πρέπει να έχουμε σύμπλεγμα κατωτερότητας. Έχουμε και δικαίωμα και υποχρέωση να μετέχουμε ισότιμα στο διάλογο και στις διαδικασίες που διαμορφώνουν τους νέους συσχετισμούς στην Ευρώπη.

Στείλαμε μηνύματα απευθυνόμενα πρωτίστως στην ελληνική κοινωνία, στους πολίτες, τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις, τους ανέργους, τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου.

Βεβαίως στείλαμε και μηνύματα που απευθύνονται στους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους μας στην Ευρωζώνη, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πρέπει να ξέρετε ότι οι συσχετισμοί είναι συσχετισμοί σκληροί, διότι δυστυχώς η θεσμική ισοτιμία και όλα τα ωραία λόγια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης λόγω της κρίσης έχουν υποκατασταθεί πλήρως από μια ωμή διαίρεση ανάμεσα σε «ενάρετες» και «άσωτες» χώρες, από μια ωμή διαίρεση ανάμεσα στους πιστωτές και τους δανειστές. Και φυσικά όταν δανείζεσαι και δανείζεσαι με επιτόκια τα οποία είναι πολύ καλύτερα από αυτά της αγοράς, υπακούς σε όρους. Πολλές φορές η αγορά είναι λιγότερο σκληρή από ό,τι είναι οι πολιτικοί σου εταίροι, οι θεσμικοί σου εταίροι και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην Ευρωζώνη.

Στείλαμε επίσης μηνύματα απευθυνόμενα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, στους κυβερνητικούς μας εταίρους, στη Νέα Δημοκρατία και τη ΔΗΜΑΡ. Γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους και θα τους παρακαλούσα να τα προσέξουν τα μηνύματα αυτά. Θα ήταν τραγικό λάθος να υποτιμήσει κανείς τα μηνύματα που στέλνει το ΠΑΣΟΚ.

Και φυσικά στείλαμε κριτικού χαρακτήρα μηνύματα στην αντιπολίτευση. Αν θέλει να αντιμετωπίζεται ως ενιαίο σύνολο η λεγόμενη «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση, θα στεναχωρηθούμε πάρα πολύ. Γιατί εμείς θέλουμε να διαχωρίζουμε τις δυνάμεις που είναι φιλοευρωπαϊκές –υποτίθεται- από τις αντιευρωπαϊκές, τις δυνάμεις που είναι δημοκρατικές, προοδευτικές, έστω κι αν έχουμε διαφορετική αντίληψη για το τι σημαίνει πρόοδος, από τις δυνάμεις οι οποίες είναι είτε ωμά και απροκάλυπτα φιλοναζιστικές, είτε αυτές οι οποίες εν πάση περιπτώσει γίνονται θύματα μιας συνωμοσιολογικής προσέγγισης της πολιτικής και της ιστορίας.

Η μήτρα του αυταρχισμού είναι η έλλειψη του ορθού λόγου. Όταν καταλύεται ο ορθός λόγος και επικρατεί μια συνωμοσιολογική αντίληψη των πραγμάτων, το επόμενο βήμα είναι, βεβαίως, να βγεις έξω από τη δημοκρατική αντίληψη για τη λειτουργία της πολιτείας και της πολιτικής.

Στείλαμε μηνύματα και σε άλλους παράγοντες του δημοσίου βίου και δεν εννοώ μόνο θεσμικούς παράγοντες όπως η Δικαιοσύνη και  οι Ανεξάρτητες Αρχές. Αλλά στείλαμε μηνύματα και σε αυτούς οι οποίοι παίζουν επικίνδυνα επικοινωνιακά παιχνίδια με τη Χρυσή Αυγή ή παίζουν επικίνδυνα μυωπικά επικοινωνιακά παιχνίδια με τις εσωτερικές ισορροπίες στην Κυβέρνηση, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο αφελές στερεότυπο:

• του πανίσχυρου Πρωθυπουργού που «καθαρίζει» τα πάντα στο πέρασμά του, διότι όλα ήταν «χάλια» μέχρι τον σχηματισμό της Κυβέρνησης αυτής και τώρα η χώρα πορεύεται στο δρόμο του Μνημονίου που είχαν καταγγείλει προηγουμένως.
• Μετά υπάρχει ο συμπαθής εταίρος, ο οποίος απολάβει μιας γενικής ασυλίας γιατί προσφέρει το πρόσχημα της αριστερής, υποτίθεται, συμμετοχής
• και μετά είναι το ιστορικό «θύμα», που κουβαλάει όλο το βάρος της χώρας στους ώμους του.

Ε, αυτό το στερεότυπο είναι άδικο, αφελές και επικίνδυνο. Αυτό τροφοδοτείται από πολιτικά κέντρα και αναπαράγεται με μανία από επικοινωνιακά κέντρα. Όποιοι το κάνουν αυτό υπονομεύουν τη δική τους υπόσταση, γιατί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μια Κυβέρνηση πρέπει να το έχει αυτός που είναι η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη της συνεργασίας και κυρίως ο Πρωθυπουργός.

Εμείς ενδιαφερόμαστε να πετύχει η Κυβέρνηση γιατί θέλουμε να πετύχει η χώρα. Και θέλουμε η κεφαλαιοποίηση της επιτυχίας να είναι δίκαιη. Τι είναι η επιτυχία; Ο παράδεισος; Η επιστροφή σε παλιά δεδομένα και παλιές πρακτικές; Όχι. Θα βγούμε από την κρίση, θα επιστρέψουμε κάποια στιγμή και στις αγορές όχι με επιτόκια ληστρικά, αλλά με τα επιτόκια τα οποία πρέπει, θα ανακτήσουμε την θεσμική μας ισοτιμία, η κατάσταση θα γίνει ασφαλέστερη θα γίνει καλύτερη, δεν θα γίνει καλή.

Πράγματι τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα. Θέλουμε να είναι καλύτερα και θέλουμε να αρχίσει η αποκατάσταση των αδικιών. Υπάρχει προοπτική μιας γεωμετρικής αποκλιμάκωσης των βαρών, εάν πάει η οικονομία καλά. Η οικονομία δεν θα πάει καλά μέσα από μια τριτοκοσμική αντίληψη για την ανταγωνιστικότητα, δεν θα βρει η Ευρώπη το μέλλον της, ούτε η Ελλάδα το μέλλον της στη συνεχόμενη μείωση του κόστους εργασίας.

Θα το βρει μέσα από την ποιότητα, μέσα από την καινοτομία, μέσα από το διανοητικό κεφάλαιο,  μέσα από τα φυσικά πλεονεκτήματα μιας χώρας όπως η Ελλάδα, που δύσκολα βρίσκει όμοιό της στον τουρισμό ή στη γεωργική παραγωγή, ή ακόμη και στο διανοητικό κεφάλαιο.  Αλλά αυτό θα ήταν εγωιστικό εθνικά αν το πούμε, γιατί όλες οι χώρες έχουν ανθρώπους μορφωμένους και έξυπνους. Εμείς όμως έχουμε μια διασπορά που αποδεικνύει ότι σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα αποδίδουμε. Και βεβαίως αυτό πρέπει να γίνει κοινή αντίληψη στην Ευρώπη.

Δεν αρκεί να πειστούν οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, πρέπει να πειστούν και οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί για να αλλάξει η Ευρώπη. Γιατί ό,τι και να συμβεί, την Ευρώπη θα την κυβερνά ένας μεγάλος κυλιόμενος συνασπισμός.

Δεν στρίβει το τιμόνι της η Ευρώπη μόνο με μια πολιτική δύναμη, ακόμη κι αν καταγράψει τεράστια επιτυχία στις ευρωπαϊκές εκλογές το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Δεν γίνεται, θεσμικά δεν γίνεται. Γιατί συμπλέκονται έτσι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι κυβερνήσεις και τα εθνικά κοινοβούλια  που χρειάζεται σύμπραξη των δυο μεγάλων πολιτικών οικογενειών.

Πρέπει να το κατανοήσουν αυτοί και οι Ευρωπαίοι Δεξιοί, αλλά ένα ισχυρό ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα μπορεί να το επιβάλλει, ή εν πάση περιπτώσει  να το προωθήσει αποφασιστικά.

Γι' αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να μετέχουμε σε αυτές τις διαβουλεύσεις, γιατί προστατευόμαστε ιδεολογικά και εθνικά. Έχουμε εθνική υποχρέωση να μετέχουμε σε αυτές τις διεργασίες γιατί προωθούμε τα εθνικά συμφέροντα. Και το κάθε κόμμα το κάνει αυτό.

Έτσι αντιλαμβάνεστε ότι διατυπώσαμε και τις καθαρές μας προτεραιότητες σε σχέση με τις εξελίξεις στο διεθνές σοσιαλιστικό κίνημα. Όταν όλα τα κόμματα σε μια άτυπη διαβούλευση αναδεικνύουν τον Μάρτιν Σουλτς ως υποψήφιο Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,  το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι έξω από την ομάδα αυτή; Που πρέπει να έχει άμεση επικοινωνία με τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, που πρέπει να έχει άμεση επικοινωνία με την ηγεσία του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος;

Θα ακολουθηθεί και η τυπική διαδικασία στη Σόφια και θα ψηφίσουν τα κόμματα με ανοιχτό συμμετοχικό τρόπο, αλλά πρέπει να έχουμε και  μία αντίληψη των συσχετισμών, των σχέσεων, των επιρροών και του momentum. Ή μήπως δεν ήξερε το Συνέδριο επί τη βάση του σχεδίου του Καταστατικού ότι το ΠΑΣΟΚ μετέχει στην Προοδευτική Συμμαχία από τις 15 Δεκεμβρίου του 2012; Τότε συγκροτήθηκε η Προοδευτική Συμμαχία.

Πως είναι δυνατό να λείπουμε εμείς από αυτά; Όταν είναι όλοι παρόντες, όταν μετέχει το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, μετέχει η Κοινοβουλευτική Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που είναι μέλη της Προοδευτικής Συμμαχίας, δεν θα μετέχουμε εμείς  που είμαστε μέλη τους;

Είναι σαν να μην αντιλαμβανόμαστε πως λειτουργούν τα πράγματα. Ξέρετε, υπάρχει αυτή η κακή κληρονομιά. Το ΠΑΣΟΚ άργησε πάρα πολύ να συμφιλιωθεί με το φαινόμενο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Από το 1974 μέχρι το 1988 τη θεωρούσε ένα όργανο του ιμπεριαλισμού και  του καπιταλισμού,  το ’89 μπήκε το ΠΑΣΟΚ στη Σοσιαλιστική Διεθνή με πολύ μεγάλη καθυστέρηση και ως κόμμα εξουσίας.

Αλλάζουν τα πράγματα, αλλάζουν οι συσχετισμοί και είπαμε ότι εμείς μετέχουμε σε όλα και προσπαθούμε να διαμορφώσουμε και μια γέφυρα καλών σχέσεων. Δεν είναι γερμανική η υπόθεση αυτή, οι Ιταλοί είχαν συγκαλέσει την πρώτη σύσκεψη και την είχαν διευθύνει και όταν μετέχει το σύμπαν δεν μπορούμε εμείς να είμαστε οι «παρίες», να είμαστε εκτός του κεντρικού ρεύματος.

Και εδώ μια εξήγηση σε σχέση με τις ευρωεκλογές. Αυτό που έχω πει είναι ότι στις εκλογές συγκρούονται μεγάλες πολιτικές οικογένειες. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ  στις ευρωεκλογές εμφανίζονται με τα πραγματικά ιδεολογικά πρόσωπά τους. Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα – Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Συνεργάζονται τα δυο ευρωπαϊκά κόμματα, συμπράττουν αλλά είναι δυο διαφορετικές παραδόσεις, δυο διαφορετικές σχολές, αν και σε πάρα πολλές χώρες υπάρχουν μεγάλοι συνασπισμοί που μετέχουν και Λαϊκοί και Σοσιαλιστές.

Όποιος θέλει να «φλερτάρει» με το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα -με το κόμμα, γιατί η Κοινοβουλευτική Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών είναι ευρύτερο σχήμα- πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν κανόνες και όροι συμμετοχής στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Μπορεί η μέλισσα να πηγαίνει σε πολλά λουλούδια για να πάρει νέκταρ, αλλά τα κόμματα έχουν, στην Ευρώπη τουλάχιστον, θεσμικότητα και ιστορικότητα. Αυτό είπα απευθυνόμενος στη ΔΗΜΑΡ σε σχέση με την Ευρώπη. Διότι παιχνίδια που γίνονται σε εθνικό επίπεδο φαίνονται αστεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί τα μεγέθη πια είναι πολύ μεγάλα και οι παραδόσεις πολύ καθαρές.

Στείλαμε επίσης πολύ καθαρά μηνύματα σήμερα σε σχέση με τις προτεραιότητες της χώρας και άρα τις προτεραιότητες της Κυβέρνησης.

• Επικαιροποίηση της προγραμματικής συμφωνίας,
• συζήτηση για τους κανόνες λειτουργίας της Κυβέρνησης,
• αξιολόγηση και αξιοποίηση προσώπων,
• σεβασμό στο ρόλο των εταίρων,
• σεβασμό στα αξιακά προτάγματα της κοινωνίας.
• Η μάχη κατά της Χρυσής Αυγής δεν τίθεται υπό διαπραγμάτευση.

 Είναι αξιακό πρόταγμα της κοινωνίας και τα κόμματα και η κυβέρνηση και η Βουλή έχουν την υποχρέωση να λένε στην κοινωνία την αλήθεια και ν’ αντιστέκονται στη ροπή της κοινωνίας.  Γιατί οι κοινωνίες, από μόνες τους, δεν παράγουν ισότητα και δημοκρατία, παράγουν συγκρούσεις, βία. Οι θεσμοί, οι ιδεολογίες, είναι αυτές  που ανακόπτουν τη φυσική ροπή των κοινωνιών σε συγκρουσιακά φαινόμενα ανισότητας και αδικίας.

Και φυσικά, ο κατάλογος των επιμέρους προτεραιοτήτων είναι σαφέστατος:

• Τα προγράμματα ανάσχεσης της ανεργίας,
• ο ενιαίος φόρος ακινήτων,
• η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση,
• η λειτουργία του ΕΟΠΥΥ,
• η στήριξη των επιχειρήσεων,
• η ρευστότητα,

όλα αυτά συγκεφαλαιώνονται στο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης που το παρουσιάσαμε, το συζητήσαμε, υπάρχει.  Και ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν υιοθετείται από  την κυβέρνηση, δυστυχώς, είναι ότι το έχουμε πει εμείς.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Διότι μόνο να κερδίσει έχει η κυβέρνηση και όλοι οι εταίροι μέσα από την υιοθέτηση και την προβολή του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης.

Στείλαμε επίσης καθαρά μηνύματα στο εσωτερικό της εν ευρεία εννοία παράταξης η οποία δεν οριοθετείται εύκολα γιατί είναι ιστορικό φαινόμενο. Αλλά είναι και ηθικό φαινόμενο. Είναι ατομικά και συλλογικά ηθικό φαινόμενο. Και ιστορικό γιατί έχουμε και την προσωπική μας ιστορία. Και νομίζω ότι θέσαμε τα ακραία όρια των προσωπικών συμπεριφορών.

Η απογοήτευση, η θλίψη, η ανάγκη να κρατήσουμε αποστάσεις από το δημόσιο βίο είναι σεβαστά φαινόμενα. Ο παραγοντισμός είναι ένα φαινόμενο το οποίο, δυστυχώς, υπήρχε και υπάρχει πάντα. Ενθαρρύνεται από τον ίδιο το δημόσιο βίο, από το επικοινωνιακό σύστημα. Αλλά ο τυχοδιωκτισμός δε συγχωρείται με τίποτα.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία ότι σήμερα η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή μπαίνει μπροστά στη συγκρότηση της ομάδας των ενεργών στελεχών, όπως την περιέγραψα. Αυτά τα 1.000 στελέχη που πρέπει να είναι το καθημερινό δίκτυο και να νιώθει ότι μετέχει το κάθε μέλος του στις συζητήσεις που γίνονται εδώ κάθε μέρα. Πληροφορείται σε πραγματικό χρόνο, ηλεκτρονικά τα πάντα, έχει την πλήρη επιχειρηματολογία και είναι ένας ολοκληρωμένος εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ σε όλες τις συζητήσεις. Σε τοπικά και περιφερειακά μέσα ενημέρωσης, στο διαδίκτυο, σε χώρους δουλειά, σε διαβουλεύσεις, σε συζητήσεις, παντού. Υπεύθυνα, με αξιοπρέπεια, με μαχητικότητα. Αυτό το νόημα έχει η εκλογή των Γραμματειών των Δημοτικών, Νομαρχιακών και Περιφερειακών Οργανώσεων και η συγκρότηση των Τομέων.

Το «είμαι στον τομέα» έχει μια σημασία πρακτική, καθαρά πρακτική, σημαίνει ότι ασχολούμαι, βοηθάω. Δε διαμορφώνονται συσχετισμοί στους τομείς.  Στους τομείς δουλεύουμε. Δεν πρόκειται  να υποκαταστήσει τα πολιτικά όργανα ο τομέας. Εισηγητικό χαρακτήρα έχει ή εκτελεστικό, ο τομέας δράσης. Δε θα μας υπαγορεύσει κανένας τομέας την πολιτική μας πχ. δε θα μας υπαγορεύσει ο τομέας Παιδείας την εκπαιδευτική πολιτική.

Αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία ν’ ακούσουμε την εισήγηση ανθρώπων που ζουν τις καταστάσεις αυτές. Όχι συνδικαλιστικά, όχι συντεχνιακά ούτε τεχνοκρατικά. Κοινωνικά και πολιτικά. Αλλά με τεκμηρίωση και με τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων εφαρμογής μιας πολιτικής.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία αυτά που λέμε τώρα να τα κάνουμε πράξη και αργότερα, στις δημόσιες συζητήσεις μας και τις επαφές μας, αργότερα μέσα στην ημέρα εννοώ αλλά και αύριο, μεθαύριο, κάθε μέρα. Να πορευθούμε έτσι και στις διαδικασίες της 9^ης Ιουνίου, με καλοπιστία και διάθεση υπέρβασης.

Πάντα προτάσσουμε τα πολιτικά ζητήματα και τα οργανωτικά ζητήματα γίνονται ευκολότερα όταν έχεις έναν πολιτικό λόγο να διατυπώσεις. Και χαίρομαι γιατί έχει γίνει κοινά αντιληπτό απ’ όλο το στελεχιακό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ το οικονομικό ζήτημα, το οποίο πρέπει ν’ αντιστραφεί. Και σήμερα το αντιστρέψαμε.

Και άλλες φορές το έχω πει αυτό, αλλά κάνουν σα να μην το ακούν. Σήμερα φαντάζομαι το ακούσανε. Να κάνουν το ίδιο. Να κάνουν εσωτερικό έλεγχο από ανεξάρτητους εκτιμητές. Για να καταλάβουν πόσο θαρραλέο είναι αυτό που κάνουμε εμείς, αλλά και πόσο αναγκαίο για τη διαφάνεια και  τη δημοκρατία.

Το διατακτικό σε σχέση με το θέμα αυτό είναι επώδυνο, διότι το ΠΑΣΟΚ στην κεντρική του οργάνωση πρέπει να πορευθεί από αύριο με μείωση της δαπάνης του μηνιαία κατά 95%. Από τα 2 εκατομμύρια πρέπει να κινηθεί στο επίπεδο των 100.000. Και οι οργανώσεις οι οποίες θα εκλέξουν τις Γραμματείες τους στις 9 Ιουνίου, πρέπει να ξέρουν ότι θα κινηθούν με το μοντέλο της αυτοχρηματοδοτούμενης οργάνωσης.

Λοιπόν, όταν εμείς κινούμαστε έτσι τόσο απλά και με  τόση διαφάνεια, θα δεχθούμε το πολιτικό dumping των άλλων κομμάτων χωρίς ελέγχους, χωρίς διαφάνεια; Κανόνες λοιπόν στη λειτουργία και ιδίως στις θεμιτές δαπάνες. Και θ’ αναλάβουμε τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία. Θα καλέσουμε τη Νέα Δημοκρατία και τη ΔΗΜΑΡ να την αποδεχθούν, αλλά θα την προχωρήσουμε μόνοι μας εάν δεν την αποδέχονται. Άλλωστε το ίδιο, κατά μείζονα λόγο, ισχύει για την ιστορία του εκλογικού συστήματος.

Όταν διέκοψα προηγουμένως τον Παντελή Οικονόμου, είπα ότι το ΠΑΣΟΚ έχει καταθέσει εδώ και μήνες πρόταση νόμου των Βουλευτών του για την αντιρατσιστική νομοθεσία. Θέλουμε να κατατεθεί το νομοσχέδιο για να είναι κοινή πρωτοβουλία των τριών κομμάτων και της κυβέρνησης, γιατί έχει θεσμική υποχρέωση η κυβέρνηση ως πολιτειακό όργανο να δείξει την ευαισθησία της στα θέματα αυτά.

Φυσικά εάν δεν καταθέσει η κυβέρνηση νομοσχέδιο, κατά τον Κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα συζητείται  και τίθεται σε ψηφοφορία η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα μας όμως δεν είναι στα αξιακά θέματα, όπως είναι αυτό που αφορά το φασισμό, το ναζισμό, το ρατσισμό ή άλλα θέματα όπως είναι η ιθαγένεια, να έχουμε τεμνόμενες πλειοψηφίες και μειοψηφίες στη Βουλή.

Διότι εμείς θέλουμε να λειτουργεί το συνταγματικό τόξο, θέλουμε να υπάρχουν εγγυήσεις εθνικής ενότητας. Δε θέλουμε να σχηματίζονται πλειοψηφίες με τη Χρυσή Αυγή. Δε θέλουμε να καταφεύγει κανείς και σε άλλα κόμματα για να σχηματίσει πλειοψηφίες αν δε χρειάζεται.

 Είναι δε νομίζω παρακινδυνευμένη η εκτίμηση ότι πρόβλημα, από τους παραδοσιακούς πολιτικούς χώρους της προ κρίσης εποχής, έχει μόνο ο δικός μας προοδευτικός δημοκρατικός χώρος και όχι ο συντηρητικός. Έχει πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Η ανερχόμενη δύναμη της Νέας Δημοκρατίας που έπαιξε το αντιμνημονιακό χαρτί για να υποδεχθεί τη δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού και δεν ψήφισε με 180 ψήφους όπως είχα προτείνει εγώ, το Μάιο του 2010, έκανε στροφή 180 μοιρών.  Δε δέχτηκε τις 180 ψήφους αλλά έκανε στροφή 180 μοιρών και διεκδικώντας την αυτοδυναμία, πήρε 18% ως ανερχόμενη δύναμη. Και η έφοδος του ΣΥΡΙΖΑ πήρε 16,5%. Και το ΠΑΣΟΚ της φθοράς  και της κρίσης πήρε 13,5%.

Τι είναι αυτό που διαμόρφωσε την τεχνητή πόλωση του Ιουνίου; Η διάκριση Δεξιάς – Αριστεράς; Η διάκριση ΠΑΣΟΚ  και Νέας Δημοκρατίας; Όχι βέβαια. Ο φόβος, η ανασφάλεια, το Μνημόνιο και κυρίως, στο μέτρο που αφορά την κυβερνητική πλειοψηφία τη σημερινή, ο φόβος απέναντι σε μία πρώτη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί υπήρχε κόσμος προοδευτικός, που αντιλαμβανόταν ότι αυτό μπορούσε να αποβεί καταστροφικό, λόγω της ανευθυνότητας και του τυχοδιωκτισμού, μην το υποτιμούμε αυτό.

Άρα το πρώτο ζήτημα είναι να ξεπεράσουμε το τεχνητό δίπολο το νόθο δίπολο «μνημόνιο» – «αντιμνημόνιο», το οποίο λειτουργεί με τους πολλαπλούς τρόπους που περιέγραψα στην ομιλία μου. Τα εσωτερικά προβλήματα μπορεί να τα συγκαλύπτει η άσκηση της εξουσίας, αλλά είναι πάρα πολύ βαθιά γιατί υπάρχουν και βαθύτατες διαφορές και υπάρχει και βαθιά αίσθηση της ευθύνης ακόμη κι όταν δεν εκδηλώνεται. Γιατί την «πιάνεις» την ευθύνη, την ανιχνεύεις με τα αισθητήρια όργανά σου και ξέρει και η Δεξιά ποιες ευθύνες έχει. Έχει κυβερνήσει τον τόπο τα επτά από τα δέκα χρόνια της νομισματικής Ένωσης από τις αρχές του ’04 έως τα τέλη του ’09.

Άρα όλοι έχουν τεράστια προβλήματα. Εμείς έχουμε άλλου τύπου νοοτροπία και άλλου τύπου αισθητική και μια απόσταση από τις έννοιες της πειθαρχίας και της συλλογικότητας. Υπάρχει μια ελευθεριότητα στο χώρο, που δεν υπάρχει αλλού.

Αλλά εν πάση περιπτώσει, όπως και να το κάνεις, είναι διαφορετικό να αντιμετωπίζεις ένα φαινόμενο που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ ή ΔΗΜΑΡ και διαφορετικό να αντιμετωπίζεις ένα φαινόμενο που λέγεται Χρυσή Αυγή και Ανεξάρτητοι Έλληνες. Προτιμώ να έχω το δικό μας πρόβλημα σας πληροφορώ, αντί για το πρόβλημα που έχει η παραδοσιακή Δεξιά στην Ελλάδα. Είναι πιο ήπιο το δικό μας πρόβλημα.

Γι' αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να αναλύουμε την κατάσταση, να αντιλαμβανόμαστε γιατί υπάρχει η όποια δυσαρέσκεια στην κοινωνική βάση και αυτή που μας ψήφισε, γιατί υπάρχουν τόσο μεγάλες απώλειες στη δύναμη των κομμάτων, όλων, σε σχέση με τις εκλογές. Υπάρχει αυτό που είπε ο Τάκης Ρήγας: το μισό εκλογικό Σώμα δεν εκφράζεται στις δημοσκοπήσεις και να κάνουμε σωστή ανάλυση για τις στιγμές όπου έγινε αυτή η μετάπτωση.

Δεν είναι αντικείμενο της συνεδρίασης ούτε καν της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής το θέμα αυτό, είναι μικρότερων ακροατηρίων η συζήτηση αυτή. Αλλά βλέπω μια ακατάσχετη προχειρότητα και επιπολαιότητα στις αναλύσεις επιστημονικές και δημοσιογραφικές γύρω από τα θέματα αυτά.

Και έχουμε δει τέτοια φαινόμενα και στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια και στο εξωτερικό και μετά έτριβε κανείς τα μάτια του. Ποιος περίμενε έξι μήνες πριν τις εκλογές, εγώ θα σας πω ποιος περίμενε ένα μήνα πριν τις εκλογές, ότι θα διαμορφωθούν οι συσχετισμοί που διαμορφώθηκαν το Μάιο του 2012; Ποιος;

Αυτοί οι συσχετισμοί, ότι η Νέα Δημοκρατία θα εκινείτο στο επίπεδο κάτω του 20% και ότι θα επέλεγαν οι δυσαρεστημένοι οπαδοί μας, του παλαιού κοινωνικού συνασπισμού της μεταπολίτευσης, ως όχημα το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό κρίθηκε την τελευταία στιγμή. Δημοσκοπικά είχαν φλερτάρει με την ιδέα να εκφραστούν μέσα από τη ΔΗΜΑΡ στην αρχή.

Θυμάστε τις δημοσκοπήσεις την επομένη των διαδικασιών του 2007 και πως το ΠΑΣΟΚ ανέκτησε την επιρροή του, επειδή διαφυλάχτηκε η ενότητα και η σοβαρότητα της Παράταξης με κόπο;

Ακούστε, θα κλείσω με μια προσωπική αποστροφή γιατί έχω ακούσει πολλά και έχω διαπιστώσει να υπονοούνται κι άλλα. Το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να διασπαστεί το 2007. Δεν διασπάστηκε. Κατέκτησε την εξουσία και ανέδειξε Πρωθυπουργό. Επίσης το 2011 θα μπορούσε κάποιος εδώ μέσα να κάνει την επιλογή να διαφυλάξει τον εαυτό του για να δώσει την λύση μετά την κρίση, που είχε περισσότερες προϋποθέσεις και από τον τότε ΣΥΡΙΖΑ και από την τότε ΔΗΜΑΡ. Και δεν έγινε αυτό.

Λοιπόν, λίγο σεβασμός δεν βλάπτει στην αλήθεια και την ιστορία!  Και το μήνυμα που στέλνει η Κεντρική Επιτροπή συνάγω ότι είναι απευθυνόμενη σε όλους όσοι κινούνται στο δημόσιο βίο, κυρίως όμως όσοι ισχυρίζονται ότι έχουν ιδεολογική και αξιακή επαφή με τη Δημοκρατική Παράταξη, τέρμα στις πόζες. Όχι άλλες πόζες!

Ευχαριστώ πολύ.