ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Το ερώτημα που σταθερά έχουμε και θα έχουμε μπροστά μας είναι: ποια προϊόντα και υπηρεσίες μπορούμε να παράξουμε καλύτερα από τους άλλους και σε ποιες αγορές, χώρες και ανθρώπους απευθυνόμαστε

Σχέδιο διακήρυξης

Πρωτοβουλία για την ταχύτερη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

α) Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και η ένταξη της χώρας μας
στην Ευρωζώνη άλλαξαν τα οικονομικά, παραγωγικά, κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα. Ένα σχέδιο εθνικής και περιφερειακής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης με συμφωνημένους και ιεραρχημένους στόχους, είναι η απόλυτη προτεραιότητα για την χώρα.

Οι οικονομίες που ηγούνταν των εξελίξεων προσαρμόστηκαν γρήγορα
κερδίζοντας, ή μειώνοντας τις απώλειες. Οι χώρες που δεν κατανόησαν την ταχύτητα των εξελίξεων, βρέθηκαν στο επίκεντρο της διεθνούς κρίσης που ξέσπασε το 2007.

Η Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της δεύτερης κατηγορίες χωρών. Η κύρια ευθύνη ανήκει στο πολιτικό σύστημα, όπως επίσης και στις οικονομικές, συνδικαλιστικές, πνευματικές ελίτ και σε μεγάλο μέρος των ΜΜΕ.

Οι χώρες ή οι περιφέρειες που παράγουν προϊόντα και προσφέρουν
υπηρεσίες, που καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό την εγχώρια ζήτηση και ταυτόχρονα εξάγουν σημαντικό μέρος  αυτών, γνωρίζουν οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία.

Η ταχύτερη έξοδος από την κρίση δεν θα γίνει μόνο με τη δημοσιονομική προσαρμογή, που όταν δεν συνδυάζεται με διαρθρωτικές αλλαγές και
στοχευόμενες αναπτυξιακές πολιτικές, είναι αμφίβολη και σε κάθε περίπτωση
ιδιαίτερα επώδυνη κοινωνικά.

Ο νέος οικονομικός και αναπτυξιακός κύκλος που ανοίγεται μπροστά μας πρέπει να έχει ως κεντρικούς στόχους :

• Την κατάκτηση μιας σταθερής υψηλής ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας των επιχειρήσεων. Την παραγωγή προϊόντων και την προσφορά υπηρεσιών ποιότητας, «υψηλής προστιθέμενης άξιας».
• Την κάλυψη των ελλειμμάτων ανάπτυξης της περιφέρειας, την απασχόληση, την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων, την υποστήριξη των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών.

Η πιο σημαντική όμως διαφοροποίηση από τον προηγούμενο οικονομικό κύκλο, είναι ότι τώρα το κράτος πρέπει :

• Με τη συνέργια του Ιδιωτικού τομέα, να συγκροτήσει ένα νέο σχέδιο με ανάλογη δέσμη κινήτρων, για να υποστηρίξει τις επιχειρήσεις, μεγάλες, μεσαίες και μικρές, να πετύχουν την παραγωγικότητα που απαιτείται, για να καταστούν μακροχρόνια βιώσιμες, ανταγωνιστικές και εξωστρεφείς.
• Να βελτιώσει δραστικά, την λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα του, για να στηρίξει τους στόχους αυτούς, αλλά και για να εκπληρώσει την νέα παραγωγική και κοινωνική του αποστολή.
• Να ανταποκριθεί δυναμικά στις απαιτήσεις του νέου διεθνοποιημένου θεσμικού, πολιτικού, οικονομικού, πολιτιστικού περιβάλλοντος και να έχει δραστήρια παρουσία και συμμετοχή σ’ όλες τις διεθνείς εξελίξεις και θεσμούς.
• Να δώσει την δυνατότητα στις περιφέρειες, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν την δική τους ιδιαίτερη ανάπτυξη.

β) Στόχοι και προτεραιότητες για την Κεντρική Μακεδονία.

Η Κεντρική Μακεδονία είναι διαχρονικά, μία από τις περιφέρειες που στηρίχτηκαν στην εξωστρέφειά τους, λόγω των σημαντικών συγκριτικών της πλεονεκτημάτων.

Ο αγροκτηνοτροφικός τομέας αρχικά, η μεταποίηση και οι
υπηρεσίες που προστέθηκαν αργότερα, ήταν οι δυνατές της πλευρές. Οι άνθρωποί της αξιοποίησαν τα εύφορα εδάφη και τη γεωστρατηγική της θέση, ως σταυροδρόμι εμπορικών και πολιτιστικών δρόμων.

Η Μακεδονία γνώριζε ιδιαίτερη ανάπτυξη, όταν δεν την χώριζαν
με την ευρύτερη περιοχή, τεχνητά γεωοικονομικά και θεσμικά σύνορα.
Σήμερα παρά την κρίση τα πλεονεκτήματά της διατηρούν σε
μεγάλο βαθμό τη δυναμική τους.

Όμως, ο καθολικά αποδεκτός στόχος, της δραστικής βελτίωσης της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας της, πρέπει να έχει συγκεκριμένη εφαρμογή σε ιδέες, τομείς, κλάδους, επενδύσεις, παραγωγικές πρωτοβουλίες και ανάλογη φροντίδα όλων των βαθμίδων της πολιτείας.
Πρέπει συντεταγμένα, με συνέχεια και συνέπεια, να αναπτυχθεί η συνεργασία της διοίκησης της περιφέρειας  Κ. Μακεδονίας, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις παραγωγικές τάξεις, τους εργαζόμενους, τα εκπαιδευτικά ιδρύματά της και κάθε δημιουργικό πολίτη. Πρέπει από κοινού να προωθήσουν την παραγωγή αγαθών και την προσφορά υπηρεσιών, συνολικά και ειδικά σε κάθε περιφερειακή ενότητα  και δήμο, με βάση τη δημιουργική της παράδοση, τα ειδικά πλεονεκτήματα και το ανθρώπινο δυναμικό της.

Η Κεντρική Μακεδονία διατηρεί, παρ’ όλες τις καθυστερήσεις,
ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα σε πολλούς τομείς,  στην ευρύτερη περιοχή, έναντι των ανεπτυγμένων χωρών της Ε.Ε όπως και διεθνώς.

Πρέπει να βρούμε τη νέα ταυτότητά μας μέσα από τα προϊόντα
που παράγουμε, τις υπηρεσίες που προσφέρουμε, την έρευνα και τις καινοτομίες
που πραγματοποιούμε και τον πολιτισμό που δημιουργούμε.

Το ερώτημα που σταθερά έχουμε και θα έχουμε μπροστά μας
είναι: ποια προϊόντα και υπηρεσίες μπορούμε να παράξουμε καλύτερα από τους
άλλους  και σε ποιες αγορές, χώρες και ανθρώπους απευθυνόμαστε.

Η κοινή μοίρα της Θεσσαλονίκης με τις περιφερειακές ενότητες (Κιλκίς, Ημαθία, Πέλλα, Πιερία, Σέρρες, Χαλκιδική) μας οδηγεί στην ανάγκη ενός ενιαίου αναπτυξιακού σχεδιασμού, που θα αφορά το σύνολο των 20εκ. στρεμμάτων γης στην ανθρωπογεωγραφία των 2 εκ. κατοίκων του συνόλου της Περιφέρειας, από τον Όλυμπο μέχρι το Καϊμάκτσαλαν, από την Κερκίνη μέχρι τη Βεγορίτιδα. Βασική προϋπόθεση η περιφερειακή συναντίληψη που πρέπει να κατακτήσουμε.

Επιδιώκουμε την συνδιαμόρφωση ενός προγράμματος, που θα επιτρέψει στην Κεντρική Μακεδονία να πάρει βαθιές ανάσες.

H συνδιαμόρφωση ενός περιφερειακού προγράμματος ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, είναι κάτι πολύ περισσότερο από το άθροισμα, τη συρραφή αιτημάτων δήμων και περιφερειακών ενοτήτων, είναι ένα στρατηγικό σχέδιο με συμπληρωματικότητα, με συνέργιες σε ένα πλαίσιο στήριξης με πόρους τοπικούς, εθνικούς, ευρωπαϊκούς.

Βασικές προτεραιότητες του στρατηγικού σχεδίου της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης είναι:

● Η εμπέδωση ενός μοντέλου ισόρροπης ανάπτυξης με ενίσχυση της απασχόλησης, καταπολέμηση της ανεργίας και της φτώχειας, άμβλυνση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, χωρίς πρακτικές υδροκεφαλισμού του κέντρου σε βάρος της Περιφέρειας.

● Μια οικονομία που θα βασίζεται σε όλες τις παραγωγικές δομές, θα ενισχύει το πραγματικά εγχώριο προϊόν, θα αξιοποιεί όλα τα τοπικά, ποιοτικά πλεονεκτήματα (επώνυμη, ποιοτική πιστοποιημένη γεωργία, δυναμική βιοτεχνία και βιομηχανία με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, αγροτουρισμός, τομέας υπηρεσιών).

● Ο διεθνής – ευρωπαϊκός ρόλος της μητροπολιτικής και της ευρύτερης Θεσσαλονίκης, ως κόμβου της πολλαπλής Εγνατίας ανάπτυξης, με δίκτυα σύγχρονων υποδομών (Εγνατία, ΠΑΘΕ, Σιδηροδρομικοί άξονες και Προαστιακό Δίκτυο, Λιμάνι, Αεροδρόμιο). Θέλουμε μια διεθνή πόλη συνδυασμένων μεταφορών, με καλύτερη ζωή για τους κατοίκους και τους επισκέπτες.

● Η Κεντρική Μακεδονία ως τόπος δωδεκάμηνου τουριστικού προορισμού και η Θεσσαλονίκη ως μια πόλη παγκόσμιου ενδιαφέροντος, ως μια πόλη διεθνών εκθέσεων, δημιουργός γεγονότων, μια πόλη με την ιστορική ταυτότητα στην διαχρονία των 24 αιώνων.

● Η άμεση σύνδεση της παιδείας, της έρευνας και της καινοτομίας με την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών σε μια ζώνη καινοτομιών της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Θέλουμε την Θεσσαλονίκη, μητρόπολη της εκπαίδευσης, διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο.

● Η προστασία του περιβάλλοντος και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η προστασία της δημόσιας υγείας ως κοινωνικού αγαθού.

● Η ισχυρή παρουσία της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης στην Ευρώπη των Περιφερειών.

γ) Νέο Εθνικό και Περιφερειακό Κοινωνικό Συμβόλαιο.

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, μέσα από τον ανοικτό, ελεύθερο, υπεύθυνο δημόσιο διάλογο, κόμματα, κοινωνικές ομάδες και πολίτες, πρέπει να δημιουργήσουν ένα Νέο Εθνικό - Κοινωνικό Συμβόλαιο, όπως και ανάλογα περιφερειακά.

Αυτά θα πρέπει να πατούν στην πραγματικότητα και στο αμοιβαίο συμφέρον των κοινωνικών ομάδων, διαφορετικά καμιά πλευρά δεν θα θέλει να συμπράξει, ειδικότερα οι αδύναμες και πολύ αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Το Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο θα πρέπει να είναι μακριά από τις ανεύθυνες συμφωνίες του παρελθόντος που βόλευαν τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και τις ομάδες συμφερόντων.

Το Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο θα στηρίζετε σε μια δίκαιη και δημιουργική ισορροπία της επιχειρηματικότητας, της εργασίας και του κράτους πρόνοιας.

Το θεμιτό κέρδος των επιχειρήσεων πρέπει να συνδυάζεται με την εταιρική κοινωνική ευθύνη και την αποδοχή των βασικών υποχρεώσεων της να μην φοροδιαφεύγει και να πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές.

Ο κόσμος της εργασίας ιδιαίτερα στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, πρέπει να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητά του και να κατανοήσει ότι εργοδότες τους είναι οι φορολογούμενοι πολίτες και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στην ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, όπως αποτυπώνεται αποκαλυπτικά στους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Το Κράτος Πρόνοιας, χωρίς σπατάλες και αδιαφανείς μεθοδεύσεις, θα πρέπει να έχει τους αναγκαίους πόρους, μέρισμα του ετησίως παραγόμενου εθνικού πλούτου, για να χρηματοδοτεί τους αποδεδειγμένα αδύναμους πολίτες και να τους βοηθά να επανενταχθούν στην παραγωγική και κοινωνική διαδικασία.

Το πολιτικό σύστημα έχει τη βασική ευθύνη να συμβάλει αποφασιστικά στη δημιουργία ενός κράτους που θα λειτουργεί με στόχους, θα δίνει κίνητρα στους άξιους κρατικούς λειτουργούς και θα λειτουργεί με διαφάνεια και αξιοκρατία. Ο στόχος αυτός είναι ίσως η βασικότερη επιλογή που είχαμε και πρέπει να κάνουμε για να βγούμε από την κρίση.

Για να το κατακτήσουμε απαιτούνται:

• υψηλή ποιότητα πολιτικών, κοινωνικών και πνευματικών ηγεσιών.
• Υψηλή ποιότητα θεσμών ενός σύγχρονου κράτους δικαίου.
• Πόροι εσωτερικοί και διεθνείς,
• δημιουργικές νοοτροπίες που συνδυάζουν την ατομική και συλλογική δράση, που αξιοποιούν την ιστορία και τις παραδόσεις, όχι όμως ως νοσταλγία που παγιδεύει, αλλά ως διδάγματα επιτυχιών και καταστροφών που καθόρισαν την πορεία του τόπου και ασφαλώς επηρεάζουν και το μέλλον του. Σε καμιά όμως περίπτωση και στην πιο λαμπρή εκδοχή τους δεν μπορούν να το ορίσουν.

δ) Η ανάπτυξη της οικονομίας τώρα πρέπει να στηριχθεί στις περιφέρειες, όχι μόνο ως ηθικό δικαίωμα τους, αλλά και ως βασική παράμετρο της νέας Αναπτυξιακής στρατηγικής. Το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης πρέπει να έχει στον πυρήνα του την ανάπτυξη των περιφερειών και την κοινωνική συνοχή.

Απαιτείται τώρα, να φύγουμε από το «μονοπολικό» διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο και να πάμε στο «πολυπολικό», να ολοκληρώσουμε τον «Καλλικράτη».

Να προχωρήσουμε στην Ελλάδα των περιφερειών. Να ανατρέψουμε τα αναποτελεσματικά «σχέδια αποκέντρωσης και περιφερειακής ανάπτυξης» και να στηρίξουμε την αυτοδύναμη ανάπτυξη των Περιφερειών, με την Αθήνα Πρωτεύουσα της Ελλάδας και όχι της «Αθηναϊκής Συμμαχίας».

Μόνο οι χειραφετημένες πολιτικά και οικονομικά δυνάμεις της περιφέρειας μπορούν να οργανώσουν και να κινητοποιήσουν το περιφερειακό δυναμικό. Μπορούν να αξιοποιήσουν εθνικές και υπερεθνικές συνεργασίες. Μόνο αυτή η Ελλάδα μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά και παραγωγικά το Δ΄ κοινοτικό πλαίσιο στήριξης, όπως και το επόμενο που αφορά κυρίως τις περιφέρειες.

Μπορούν να αξιοποιήσουν την παραγωγική δραστηριότητα και εμπειρία από το παρελθόν, να μην σταθούν όμως σε μάχες οπισθοφυλακής, υπερασπίζοντας αυτά, που η νέα Διεθνής, Ευρωπαϊκή, αλλά και η Ελληνική οικονομία έχει ξεπεράσει.

Στόχος πρέπει να είναι η διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης που θα έχει στο επίκεντρο τους πολίτες, τις εξατομικευμένες ανάγκες τους, την κοινωνία των πολιτών και κάθε δημιουργική τους έκφραση μέσα από τις ποικίλες οργανώσεις και δράσεις τους. Το νέο κράτος πρέπει να είναι δημοκρατικό, συμμετοχικό, αποκεντρωμένο, λειτουργικό και αποτελεσματικό.

Η περιφέρεια δεν αποτελεί απλά και μόνο μια βαθμίδα διοίκησης. Ο αναπτυξιακός σχεδιασμός και προγραμματισμός εδώ ολοκληρώνονται. Το περιφερειακό συμβούλιο μαζί με τους υποστηρικτικούς μηχανισμούς της διοίκησης και μέσα από ένα ανοικτό και δημιουργικό διάλογο με τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών καταρτίζει το περιφερειακό πρόγραμμα ανάπτυξης.

Η σύγχρονη συμμετοχική δημοκρατία, δεν είναι μόνο νέες βαθμίδες διοίκησης, αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων, καλύτερες υπηρεσίες για τους πολίτες, πρέπει να έχει βασικό της πυλώνα την άμεση δημοκρατία. Η μεταρρύθμιση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει σειρά ρηξικέλευθων προτάσεων, που θα κατοχυρώνουν την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, όπως :

• Τοπικά και περιφερειακά δημοψηφίσματα
• Οι κοινωνικοί φορείς, οι Εθελοντικές Οργανώσεις και γενικότερα η Κοινωνία των Πολιτών, θα πρέπει να αναγορευτούν σε κατοχυρωμένους θεσμικούς συνομιλητές και στα τρία επίπεδα της διοίκησης

ε) Σχέση Κράτους με Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Αιρετές Περιφέρειες και Δήμους.

Ο ρόλος των κεντρικών υπηρεσιών των Υπουργείων πρέπει να είναι επιτελικός, εποπτικός, σχεδιαστικός και ελεγκτικός. Έργα και προγράμματα εθνικής εμβέλειας και σημαντικής διαπεριφερειακής διάστασης θα πρέπει να εκτελούντα από τις κεντρικές υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου.

Όλα τα υπόλοιπα προγράμματα και έργα θα πρέπει να εκτελούνται από τις αιρετές περιφέρειες και τους δήμους.

Οι αποκεντρωμένες διοικήσεις θα πρέπει να λειτουργούν και ως παρατηρητήρια εφαρμογής και αποτελεσματικότητας των τομεακών πολιτικών. Γι’ αυτό πρέπει να επανεξεταστούν και οι σχέσεις των περιφερειακών υπηρεσιών του κεντρικού κράτους με τις αποκεντρωμένες διοικήσεις.

Σημείωση: πρέπει να αξιολογηθεί ο ρόλος των αποκεντρωμένων διοικήσεων στα πλαίσια της μελλοντικής αναθεώρησης του Συντάγματος για να οριστικοποιηθεί η απόφαση εάν υπάρχει η αναγκαιότητα ύπαρξης τους μετά την αλλαγή του Συντάγματος ή όχι.

Παρ’ ότι με την ψήφιση και εφαρμογή του «Καλλικράτη» έχουν μεταφερθεί σημαντικές αρμοδιότητες και πόροι στις αιρετές περιφέρειες και στους νέους δήμους, παραμένουν σημαντικές εκκρεμότητες, όσο αφορά τη μεταφορά και νέων αρμοδιοτήτων από το κεντρικό κράτους προς τις περιφέρειες και τους δήμους, όπως και η αποσαφήνιση των σχέσεων αιρετής περιφέρειας και δήμων.

• Να κατοχυρώσουμε την οικονομική αυτοδυναμία των περιφερειών στη νέα συνταγματική μεταρρύθμιση.
• Το περιφερειακό συμβούλιο να αναβαθμιστεί σε όργανο πολιτικής διαβούλευσης, να λαμβάνει τις σημαντικές αποφάσεις και να ελέγχει την Περιφερειακή Διοίκηση. Αυτό θα γίνει με την ψήφιση νέου κανονισμού λειτουργίας του, ανάλογου με τον Κανονισμό της Βουλής.
• Οι μηχανισμοί έλεγχου πρέπει να είναι αποτελεσματικοί και ουσιαστικοί και να διασφαλίζουν τη διαφάνεια και την παραγωγική αξιοποίηση των πόρων. Με βάση αυτά τα κριτήρια και την εμπειρία από την λειτουργία της αιρετής περιφέρειας θα πρέπει να αξιολογηθούν και να επαναπροσδιοριστούν οι υφιστάμενοι μηχανισμοί ελέγχου.

• Νέο μοντέλο οργάνωσης της οικονομικής διοίκησης της Περιφέρειας και εκσυγχρονισμός του ρόλου των συλλογικών και των μονομελών οργάνων
• Άμεση θεσμική ολοκλήρωση των αρμοδιοτήτων των αιρετών Περιφερειών στον αναπτυξιακό προγραμματισμό, στις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις.

• Διεύρυνση του ο ρόλου των Περιφερειών στον χωροταξικό σχεδιασμό και τον αναπτυξιακό προγραμματισμό, με τη δυνατότητα έκδοσης κανονιστικών πράξεων εξειδίκευσης και εφαρμογής της νομοθεσίας που αφορά την περιφερειακή ανάπτυξη.
• Παραγωγική απορρόφηση των πόρων των Π.Ε.Π. της Προγραμματικής Περιόδου 2007–2013 (ΕΣΠΑ).
• Στοχευμένη στην περιφέρεια προετοιμασία του Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης (Σ.Ε.Σ.) και των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων 2014–2020.
• Κατάργηση των περιττών γραφειοκρατικών διαδικασιών που εμποδίζουν την συμμετοχή των Περιφερειών στην αξιοποίηση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων σε συνεργασία με τις υπηρεσίες της Ε.Ε. Προτείνεται να δημιουργηθεί ειδική μονάδα υποστήριξης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, που θα ενεργεί με συγκεκριμένες οδηγίες και κατευθυντήριες γραμμές.

• Εκπόνηση – εκτέλεση – παρακολούθηση – αξιολόγηση και σύνδεση του προϋπολογισμού με το πενταετές επιχειρησιακό πρόγραμμα και με το ετήσιο πρόγραμμα δράσης της περιφέρειας.
• Συγκρότηση ειδικής επιτροπής του περιφερειακού συμβουλίου που θα παρακολουθεί την εφαρμογή του πενταετούς επιχειρησιακού προγράμματος, του ετήσιου προγράμματος δράσης και του ετήσιου προϋπολογισμού της περιφέρειας.

Σήμερα απαιτείται η απόρριψη της αδράνειας και της περιθωριοποίησης, απαιτείται η ενεργοποίηση όλων των πολιτών.
Η πρωτοβουλία για την Κεντρική Μακεδονία απευθύνεται σε όλους τους φορείς, αλλά και σε κάθε πολίτη ξεχωριστά και τους καλεί να συμμετέχουν σε έναν ανοικτό, ειλικρινή, χωρίς κλισέ και προκατασκευασμένες αλήθειες, διάλογο.

Επιδίωξη μας είναι ο διάλογος αυτός να είναι συνθετικός, να
αναπτυχθεί σε κάθε δήμο και περιφερειακή ενότητα της Κεντρικής Μακεδονίας, και να κορυφωθεί σε μια ευρύτερη συνάντηση όλης της  περιφέρειας τον Μάρτη του 2014.

στ) Αξιολόγηση της απερχόμενης διοίκησης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Η διοίκηση της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας την περίοδο 2011 – 2014, κινήθηκε με διαχειριστικές λογικές υπηρεσιακού χαρακτήρα, γι’ αυτό και τα αποτελέσματα της λειτουργίας της χαρακτηρίζονται αποσπασματικά, ατελή, κατώτερα των περιστάσεων, κινούμενη στην λογική «βλέποντας και κάνοντας».

Η πρώτη τετραετία της αιρετής περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αποδείχθηκε ουσιαστικά μια χαμένη τετραετία.

Το δημοκρατικό έλλειμμα του περιφερειακού συμβουλίου, χρόνο με το χρόνο, μεγάλωνε με τη διαρκή υποβάθμιση του ρόλου των περιφερειακών συμβούλων και τον εκφυλισμό στην λειτουργία των επιτροπών. Η περιφερειακή επιτροπή διαβούλευσης δεν συνεδρίασε ποτέ, ενώ οι παρατάξεις δεν είχαν την υποστήριξη που θα έπρεπε για να ασκήσουν τον ουσιαστικό ρόλο τους στην συνδιαμόρφωση των πολιτικών της περιφερειακής ανάπτυξης.