H Άντζελα Γκερέκου για τις άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας χώρων παραστάσεων.

Για ενημέρωσή σας, σας στέλνουμε σημεία ομιλίας Α. Γκερέκου στη συζήτηση του Σ/Ν για την άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας χώρων παραστάσεων  (18/12)

• Το νομοσχέδιο για την αδειοδότηση των χώρων παράστασης έρχεται να ανταποκριθεί στην ανάγκη να εκσυγχρονιστεί ένα παρωχημένο θεσμικό πλαίσιο που απαγόρευε σε δεκάδες θεατρικούς χώρους να λάβουν νόμιμη άδεια λειτουργίας ακόμα και εάν τηρούν επαρκή μέτρα ασφαλείας για τους εργαζόμενους και τους θεατές.
• Στις δεκαετίες που μεσολάβησαν έχουν αλλάξει όχι μόνο χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις αλλά και η ίδια η μορφή και η χωροθέτηση των παραστάσεων. Έχουν πληθύνει οι παραστάσεις που ανεβαίνουν σε μικρούς θεατρικούς χώρους και σε εναλλακτικούς, μη αδειοδοτημένους για το σκοπό αυτό χώρους. Διαφορετικά σχήματα ανεβάζουν παραστάσεις στον ίδιο χώρο, την ίδια σεζόν. Θέατρα στεγάζονται σε περιοχές της Αθήνας στις οποίες οι ισχύουσες χρήσεις γης απαγορεύουν τη λειτουργία τέτοιων χώρων.
• Το νομοσχέδιο έχει ένα διττό σκοπό: α) να προλάβει την εκτέλεση της απόφασης για τη σφράγιση θεατρικών χώρων και β) να αποτελέσει προάγγελο ενός ολοκληρωμένου θεσμικού πλαισίου που θα καλύπτει το σημερινό πολύμορφο τοπίο των θεάτρων και των χώρων οπτικοακουστικών θεαμάτων γενικότερα.
• Η ομόφωνη ψήφιση του νομοσχεδίου δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα. Υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα που αφορούν το σύνολο της νομοθεσίας των χώρων οπτικοακουστικών θεαμάτων και θα επανεξεταστούν από επιτροπή που προβλέπεται στο άρθρο 7 του νομοσχεδίου.
• Το νομοσχέδιο είναι αποτέλεσμα πολύμηνης και εξαντλητικής διαβούλευσης μεταξύ του Δήμου Αθηναίων, των φορέων του θεατρικού χώρου, του Υπουργείου Πολιτισμού και των συναρμόδιων Υπουργείων. Γι’ αυτό και συγκεντρώνει τη συναίνεση των εμπλεκομένων.
• Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην επιτροπή θέσαμε τις παρατηρήσεις μας. Ορισμένες από αυτές έγιναν δεκτές από τον κ. Υπουργό, ενώ για κάποιες άλλες αναμένουμε την τοποθέτησή του στην αποψινή συζήτηση. Θα αναφερθώ στις διατάξεις εκείνες που κατά τη γνώμη μας θα καταστήσουν το νομοσχέδιο πιο σαφές, πιο λειτουργικό και υπηρετούν πληρέστερα τους σκοπούς του.
• Στο άρθρο 3, παρ. 3 προβλέπεται ότι αδειοδοτημένοι χώροι συνάθροισης κοινού με μέγιστο πληθυσμό 50 ατόμων, δεν απαιτείται να έχουν άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας ή άδειας παράστασης καθώς έχει βεβαιωθεί ότι πληρούνται οι πολεοδομικές και άλλες προϋποθέσεις. Έχουμε ζητηθεί να επανεξεταστεί ή αναφορά στον «μέγιστο πληθυσμό 50 ατόμων» ώστε να εξαιρούνται οι συντελεστές της παράστασης, ηθοποιοί, τεχνικοί και άλλοι. Κατανοούμε ότι η όποια λύση πρέπει να είναι σύμφωνη με τις προβλέψεις του Κανονισμού Πυροπροστασίας. Μια τέτοια τροποποίηση θα επιτρέψει τη νόμιμη καλλιτεχνική δραστηριότητα μικρών, σχημάτων και εναλλακτικών χώρων και θα ενθαρρύνει νέες μορφές επιχειρηματικής δραστηριότητας.
• Στο άρθρο 4, παρ. 3, δίνεται η δυνατότητα παραστάσεων σε αδειοδοτημένα θέατρα από διαφορετικούς θιάσους, δίχως να απαιτείται η αντικατάσταση της άδειας στο όνομα του εκάστοτε θιασάρχη. Στην πρόσφατη ΚΥΑ, στην οποία παραπέμπει η παράγραφος 3, προβλέπεται αντικατάσταση της άδειας λειτουργίας σε περίπτωση «λειτουργίας καταστήματος (υγειονομικού ενδιαφέροντος) από νέο πρόσωπο». Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται κατ’ αναλογία και για τα θέατρα. Και ερωτώ: η έκδοση παραστατικών με το ΑΦΜ του υπενοικιαστή του χώρου συνεπάγεται ή όχι την υποχρέωση αντικατάστασης της άδειας που είναι στο όνομα του ιδιοκτήτη ή του εκμεταλλευτή του χώρου; Πιστεύουμε ότι η έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου, σε συνεννόηση με το Υπουργείο Εσωτερικών, θα συνέβαλε στην αποσαφήνιση του σημείου αυτού.
• Στο άρθρο 4, παρ. 4, προβλέπεται, για παραστάσεις με μέγιστο πληθυσμό 50 ατόμων, η υποβολή υπεύθυνης δήλωσης από τον υπεύθυνο της παράστασης σχετικά με τη λήψη όλων των απαραιτήτων μέσων ασφάλειας του κοινού και των εργαζομένων. Ίσως ήταν ορθότερη η υποβολή υπεύθυνης δήλωσης και από τον ιδιοκτήτη του χώρου. Διότι φέρει επίσης ευθύνη για την επάρκεια των μέσων παθητικής και ενεργητικής ασφαλείας που, ούτως ή άλλως, υποχρεούται από το νόμο να τηρεί.
• Στο άρθρο 5, δίνεται η δυνατότητα σε κτίρια με ημερομηνία αίτησης οικοδομικής άδειας πριν τις 17-2-1989 και κατά παρέκκλιση των ισχυουσών ρυθμίσεων του Κανονισμού Πυροπροστασίας Κτιρίων, να αιτηθούν και να λάβουν άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας. Να τονίσω ότι οι παρεκκλίσεις αυτές γίνονται αποδεκτές εφ’ όσον δε θίγεται ο βασικός σκοπός της πυροπροστασίας. Προβλέπεται τεχνική έκθεση, μελέτη πυροπροστασίας, και τριμελής Επιτροπή που εγκρίνει τις αποκλίσεις. Όπου δεν μπορούν να εφαρμοστούν όλοι οι προβλεπόμενοι όροι πυροπροστασίας, αυτό αντισταθμίζεται από αυξημένα μέτρα πρόληψης και καταστολής μιας πυρκαγιάς.
• Στο άρθρο 6, μεταξύ των κυρώσεων για τους ιδιοκτήτες θεάτρων που βρίσκονται να λειτουργούν χωρίς την προβλεπόμενη άδεια λειτουργίας, επιβάλλεται σε περίπτωση υποτροπής πρόστιμο 300 ευρώ ανά παράβαση. Η οικονομική αυτή κύρωση θα μπορούσε να είναι κλιμακούμενη, εξαρτώμενη από τον μέγιστο πληθυσμό του χώρου παράστασης. Ένα ποσό που μπορεί να είναι σημαντικό για έναν μικρό χώρο με περιορισμένα έσοδα, μπορεί να είναι αμελητέο για έναν μεγάλο χώρο. Γι’ αυτό ζητούμε να εισαχθεί η αρχή της αναλογικότητας στην επιβολή των προστίμων.
• Στο άρθρο 7, θεωρούμε θετική την επέκταση, από 4 μήνες σε 6, του διαστήματος μέσα στο οποίο οι ιδιοκτήτες οι μισθωτές χώρου οφείλουν να λάβουν προσωρινό πιστοποιητικό πυροπροστασίας και να υποβάλουν αίτηση αδειοδότησης. Επίσης θετικό, στην παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου είναι ότι θα υπάρξει δεσμευτική προθεσμία 3 μηνών για τη συγκρότηση της επιτροπής που θα ασχοληθεί με την επανεξέταση και την κωδικοποίηση της νομοθεσίας για όλους τους χώρους οπτικοακουστικών θεαμάτων. Θέλω να επιστήσω την προσοχή σας, κύριε Υπουργέ, στην ανάγκη να εκπροσωπηθούν στη σύνθεση της Επιτροπής και οι εκπρόσωποι των μικρότερων θεατρικών χώρων. Αναμένουμε επίσης τη ρητή αναφορά για επαναξιολόγηση των αποφάσεων σφράγισης που έχουν εκτελεστεί έως τη δημοσίευση του νόμου.
• Σε ό,τι αφορά το αίτημα της ΕΣΑμΕΑ να πληρούνται οι κείμενες ρυθμίσεις για την πρόσβαση εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία, εκτιμούμε ότι μπορεί να συζητηθεί στο πλαίσιο της επιτροπής που θα επανεξετάσει το σύνολο της νομοθεσίας. Εν όψει αυτής της διαδικασίας, θεωρούμε ρεαλιστικό να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο αποδεκτών αποκλίσεων για τα θέατρα που λειτουργούν σε παλαιά κτίρια, στα οποία εκ των πραγμάτων δεν είναι εφικτό να τηρηθούν όλες οι προβλέψεις του σχετικού νόμου.
• Με το παρόν νομοσχέδιο διασφαλίζεται η συνέχεια μιας κοιτίδας πολιτιστικής δημιουργίας, που αποτελούν οι μεγάλοι και μικρότεροι θεατρικοί χώροι. Παρά τις όποιες ατέλειες, προλαμβάνεται το απευκταίο, που θα ήταν το κλείσιμο δεκάδων χώρων παραστάσεων και οι επιπτώσεις που θα είχε πρώτα στους εργαζόμενους, δημιουργούς, ηθοποιούς και τεχνικούς.
• Ακόμα και εάν δεν είναι εφικτό να γίνουν αποδεκτές οι βάσιμες παρατηρήσεις εισηγητών και ομιλητών, αξίζει να ληφθούν υπόψη κατά την επεξεργασία του συνολικού θεσμικού πλαισίου. Αναμένουμε, λοιπόν, την έναρξη μιας δημιουργικής διαδικασίας στην οποία θα ολοκληρωθεί ό,τι δεν μπόρεσε να γίνει στο παρόν νομοσχέδιο, το οποίο και υπερψηφίζουμε.