Αναφορικά
με δημοσιεύματα που φέρνουν στο φώς «νέες» πληροφορίες για τη φύση και
χαρακτηρισμό του παραπροϊόντος της η TOSOH HELLAS ΑΒΕ υποχρεώνεται να
επανέλθει στο θέμα επισημαίνοντας ότι:
ΚΑΝΕΝΑ
νέο στοιχείο δεν παρουσιάζεται παρά συνεχής αναφορά σε μελέτες της
δεκαετίας του 80 που κατέληξαν σε εκπόνηση διδακτορικής διατριβής,
άρτιας και επιστημονικά θεμελιωμένης, βάσει της οποίας και βάσει
επιπλέον μελετών το Εργαστήριο Ελέγχου Ρύπανσης Περιβάλλοντος, Τμήμα
Χημείας του ΑΠΘ αποφάνθηκε ότι το συγκεκριμένο υλικό της TOSOH HELLAS
είναι μη τοξικό (καθηγητής Θ. Κουιμτζής, 1987, 1991).
Καθώς
όμως γίνεται πάλι συνεχής αναφορά στη συγκεκριμένη εργασία είμαστε
υποχρεωμένοι να παραθέσουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στοιχεία της, για
αποφυγή εξαγωγής αυθαίρετων και αστήρικτων συμπερασμάτων:
Συγκεκριμένα
ότι «..όταν το απόβλητο έρχεται σε επαφή με το νερό σε συγκεκριμένες
συνθήκες μεταφέρονται στο νερό διάφορα ιόντα ...» φυσικά και ισχύει,
ισχύει δε για ΟΛΑ τα υλικά (από όλα τα υλικά μεταφέρονται υπό
συγκεκριμένες συνθήκες ιόντα), με τις παρακάτω επισημάνσεις:
- Οι συγκεκριμένες συνθήκες αφορούν το τεστ τοξικότητας της Αμερικάνικης ΕΡΑ (24 ωρη εκχύλιση με ανάδευση) και ΜΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΟΞΕΟΣ, ώστε το pH να κατέβει στο 5. (ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το pH του συγκεκριμένου υλικού είναι 10, ενώ του νερού πάνω από 7). Συνεπώς οι συνθήκες της συγκεκριμένης δοκιμής αναφέρονται σε εξαιρετικά ακραίες καταστάσεις, στις οποίες και φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί το υλικό.
- ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, σε αυτές τις ακραίες συνθήκες η μεταφορά των ιόντων μετάλλων είναι εξαιρετικά χαμηλή, ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ από τα όρια που θεσπίζει η συγκεκριμένη Αμερικάνικη νομοθεσία και συγκεκριμένα:
- Για το αρσενικό 357 φορές ΚΑΤΩ
- Για το κάδμιο 25 φορές ΚΑΤΩ
- Για τον χαλκό 1250 φορές ΚΑΤΩ
- Για χρώμιο και υδράργυρο δεν ανιχνεύτηκε καμμία ποσότητα
- Για τον μόλυβδο 9 φορές ΚΑΤΩ
- Για τον ψευδάργυρο 4167 φορές ΚΑΤΩ
Συνεπώς δεν υπάρχει θέμα για οποιαδήποτε ρύπανση του νερού με βαριά μέταλλα
- Αναφορικά με το μαγγάνιο αυτό δεν περιλαμβάνεται σε κανένα Ευρωπαϊκό ή Αμερικάνικο πίνακα τοξικών ή επικινδύνων ουσιών ή υλών όπως επισημαίνει και τονίζει η συντάκτρια της διατριβής, η οποία στο τέλος προτείνει τον χαρακτηρισμό του υλικού ως ΑΠΟΒΛΗΤΟ ΠΟΥ ΧΡΗΖΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗΣ, επουδενί λόγο όμως τοξικό, επικίνδυνο, ή ακόμα και δυνητικά επικίνδυνο.
- Βέβαια με την έλευση του 21ου αιώνα η Ευρωπαϊκή νομοθεσία έχει θέσει τέλος σε τέτοιες αναζητήσεις και έχει καθιερώσει συγκεκριμένα κριτήρια, μεθόδους και όρια, που κατατάσσουν το υλικό σε συγκεκριμένους κωδικούς και δίνουν συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση ως ΜΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ
- Συνεπώς η διαφορά των νομοθεσιών ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ, καθώς με βάση ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ νομοθεσία το υλικό με κανένα τρόπο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τοξικό. Πρέπει βέβαια να επισημανθεί ότι:
α.
Καθώς ζούμε και δραστηριοποιούμαστε στην Ελλάδα πρέπει να υπακούμε στην
Ελληνική νομοθεσία, η οποία και έχει ενσωματώσει πλήρως τις διατάξεις
της Ευρωπαϊκής και
β.
Η υπακοή στους νόμους και διατάξεις της πολιτείας αποτελεί αυτονόητη
υποχρέωση του κάθε υπεύθυνου βιομηχανικού πολίτη, αυτονόητη δε υποχρέωση
του είναι και η επιλογή της ασφαλέστερης μεθόδου διαχείρισης, σύμφωνα
με τις αυστηρότερες δυνατές προδιαγραφές, ανεξαρτήτως κόστους εφόσον
πρόκειται για την διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
- Οσον δε για τον ισχυρισμό ότι «η ιδέα της αξιοποίησης του συγκεκριμένου αποβλήτου εγκαταλείφτηκε», προφανώς όσοι τα ισχυρίζονται αυτά δεν έχουν φροντίσει να ενημερωθούν για την εξέλιξη της επιστημονικής έρευνας και το πλήθος μελετών και εφαρμογών του ΕΘΙΑΓΕ και ΑΠΘ που ακολούθησαν επί 30 χρόνια και τα οποία έχουν καταλήξει όχι μόνο σε πλήθος επιστημονικών δημοσιεύσεων αλλά και εφαρμογών.
Για την TOSOH ΕΛΛΑΣ ΑΒΕ
Ι.Ε.ΧΑΡΑΚΛΕΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.