ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Το ΠΑΣΟΚ θα σταθεί στο ύψος της εθνικής, κοινωνικής και ιστορικής του ευθύνης.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, κατ' αρχάς χαίρομαι που σας ξαναβλέπω μετά τις σύντομες διακοπές της Βουλής. Ελπίζω να έχετε αντλήσει δυνάμεις για την περίοδο που αρχίζει, ουσιαστικά την εβδομάδα αυτή. Η νέα αυτή περίοδος μας επιβάλει να είμαστε παρόντες, να καλύψουμε ένα πολύ μεγάλο κενό που οφείλεται στο γεγονός ότι έχει μικρύνει η κοινοβουλευτική μας δύναμη, αλλά εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ μεγάλο, ίδιο και μεγαλύτερο το βάρος που σηκώνουμε στις πλάτες μας.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, θεωρώ κατ' αρχάς θετικό και χαιρετίζω το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός έκανε τις προηγούμενες ημέρες ένα γύρο σημαντικών διεθνών επαφών με τον κ. Γιούνκερ, την κα Μέρκελ, τον κ. Ολάντ.

Επίμονη θέση μου, όπως ξέρετε, ήταν ότι οι επαφές αυτές έπρεπε να έχουν γίνει νωρίτερα. Αμέσως μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης. Όχι αναγκαστικά με φυσική παρουσία, λόγω του προβλήματος υγείας του Πρωθυπουργού, αλλά με τηλεδιάσκεψη.

Έστω και τώρα όμως είναι σημαντικό το γεγονός ότι έγιναν οι επαφές αυτές. Έπρεπε να αξιοποιήσουμε και πρέπει να διατηρήσουμε το momentum των εκλογών του Ιουνίου. Στις εκλογές ο ελληνικός λαός απάντησε σε δύσκολα, πολλές φορές τεχνητά διλήμματα, διαμόρφωσε ένα πλαίσιο για την πορεία της χώρας και μας είπε σε γενικές γραμμές τουλάχιστον, ποιες είναι οι δικές του αξιολογήσεις, οι δικές του προτεραιότητες.

Θεωρώ πολύ σημαντικές τις επαφές του Πρωθυπουργού, γιατί όλη την προηγούμενη περίοδο οι επαφές του πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών με τους ομολόγους τους, αλλά και με τους επικεφαλείς των θεσμών της τρόικας, με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήταν σχεδόν καθημερινές, προσωπικές, άμεσες.

Αυτό είναι στοιχειώδης διαδικαστική προϋπόθεση της κοινής προσπάθειάς μας. Είναι η τρέχουσα πρακτική της ευρωζώνης. Είναι συνεπώς απολύτως αναγκαίο, θα έλεγα αναπόφευκτο, οι επαφές αυτές να έχουν συνεχή, τυπικό ή τις περισσότερες φορές άτυπο χαρακτήρα. Πρέπει πολύ γρήγορα να γίνει και ο κύκλος των επαφών του Πρωθυπουργού με τον κ. Ντράγκι και την κα Λαγκάρντ.

Στηρίξαμε έμπρακτα και με πολλούς τρόπους τον πρωθυπουργό στις επαφές του αυτές. Όπως ξέρετε είχα μακρά τηλεφωνική συνομιλία και με τον κ. Γιούνκερ και με τον Πρόεδρο Ολάντ. Συναντήθηκα με τον πρέσβη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας λίγο πριν τη συνάντηση του πρωθυπουργού με την Καγκελάριο. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με διεθνείς τραπεζικούς κύκλους, να οργανώσουμε ενημέρωση σε βάθος για επιλεγμένα ξένα μέσα ενημέρωσης.

Τροφοδότησα όλους τους συνομιλητές μου με στοιχεία για την πορεία εφαρμογής του προγράμματος με αριθμούς που έχει καταγράψει το ίδιο το ΔΝΤ, η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ιδιαίτερη σημασία έχουν βεβαίως οι επαφές μας με τα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά και εργατικά κόμματα.

Θα έχετε παρατηρήσει -δειγματοληπτικά το λέω- τις πρόσφατες δηλώσεις που έκανε ο Καγκελάριος της Αυστρίας, ο Βέρνερ Φάιμαν, επικεφαλής του Αυστριακού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που παρακολουθεί από κοντά στις συναντήσεις των ηγετών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος την πορεία του ελληνικού προγράμματος εφαρμογής.

Πολύ θετικές δηλώσεις. Εξίσου θετικές ήταν και οι δηλώσεις του αναπληρωτή προέδρου του SPD, του Όλαφ Σολτς, καθώς την περίοδο αυτή ο κ. Γκάμπριελ λείπει από τα καθήκοντά του για προσωπικούς λόγους.

Σε όλες τις επαφές προβάλουμε την θετική γραμμή. Παρουσιάζουμε την πραγματική εικόνα των επιτευγμάτων της χώρας στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής, χάρη στις μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού. Και υπογραμμίζουμε τη σταθερότητα της κυβέρνησης συνεργασίας, τον 4ετή ορίζοντά της.

Χαιρετίζω λοιπόν κάθε θετική παράμετρο των δηλώσεων του κ. Ολάντ, της κας Μέρκελ και του κ. Γιούνκερ. Για παράδειγμα, θεωρώ την υπογράμμιση που έκανε και ο κ. Γιούνκερ και ο κ. Ολάντ ότι τα νέα μέτρα δεν πρέπει να θίγουν αυτούς που έχουν ήδη συμβάλει. Δεν πρέπει να θίγουν τα χαμηλά εισοδήματα ως ένα πολύ κρίσιμο στοιχείο των επόμενων συζητήσεων της χώρας με την τρόικα για την εξειδίκευση των μέτρων.

Δεν θα ακολουθήσουμε την πρακτική άλλων, όταν εμείς είχαμε την ευθύνη των χειρισμών. Δεν θα επαναλάβουμε μισόλογα, αμηχανίες, κομματική μικροψυχία. Σημασία, βεβαίως, έχει να λέμε καμία φορά και το "ουδείς αναμάρτητος" που άκουσα ότι ελέχθη από τον πρωθυπουργό σε κάποιες από τις δηλώσεις του στο εξωτερικό.

Χαιρόμαστε επίσης βλέποντας την εντυπωσιακή, επικοινωνιακή στήριξη που έχει ο Πρωθυπουργός στο εσωτερικό σε σχέση με τις διεθνείς επαφές του. Θεωρούμε ότι αυτή είναι μια αναδρομική στήριξη της πολιτικής μας η οποία όμως αρκετές φορές γίνεται αντιληπτή με έναν πιο απλουστευτικό τρόπο απ' αυτόν που αρμόζει στους πολύπλοκους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και στις διάφορες πτυχές της δύσκολης διαπραγμάτευσης που κάναμε για το ισχύον δεύτερο πρόγραμμα στήριξης.

Βεβαίως, σημασία έχει η κοινωνική στήριξη των επιλογών της κυβέρνησης. Τα κομβικά σημεία είναι επί της ουσίας δύο: το πρώτο να αποκατασταθεί η αλήθεια για την Ελλάδα και την πορεία του προγράμματος προσαρμογής, να αντιστραφούν τα άδικα και αρνητικά στερεότυπα σε βάρος της χώρας.

Αυτό όμως προϋποθέτει ότι εμείς οι ίδιοι, οι Έλληνες, γνωρίζουμε, εξηγούμε και προβάλουμε αυτό που πέτυχε η χώρα ως τώρα σε σχέση με όλες τις χώρες που είναι εντεταγμένες σε προγράμματα προσαρμογής. H Ελλάδα έχει τα πιο σημαντικά, τα πιο χειροπιαστά αποτελέσματα. Έχουμε διανύσει περισσότερο από τα 2/3 της διαδρομής προς την έξοδο του προγράμματος, όπως και αν μετρήσει κανείς τη μείωση του ελλείμματος η μείωση του ελλείμματος είναι εντυπωσιακή από το 2011 έως και το πρώτο εξάμηνο του 2012.

Σε όρους κυκλικά προσαρμοσμένου πρωτογενούς ελλείμματος ή πλεονάσματος ξεκινήσαμε από έλλειμμα -12% και έχουμε φτάσει σε πρωτογενές έλλειμμα μόλις -0,1%. Η προσαρμογή είναι 12 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Καμία χώρα, ποτέ στην ιστορία της δυτικής οικονομίας δεν έχει πετύχει τέτοια προσαρμογή.

Και δεν είναι μόνο το έλλειμμα, το ίδιο συμβαίνει και στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών. Διαρθρωτικές αλλαγές δεν είναι μόνο αυτές που συνήθως νομίζουμε ότι είναι, το άνοιγμα των επαγγελμάτων, ή η μείωση των αμοιβών σε ορισμένα ελεύθερα επαγγέλματα. Οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές είναι αυτές που έχουν γίνει στο ασφαλιστικό, αυτές που έχουν γίνει στην υγεία, αυτές που έχουν γίνει στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, αυτές που έχουν γίνει στις εργασιακές σχέσεις και στο κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.

Η Ελλάδα έχει ανακτήσει, με κριτήριο το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, περισσότερο από τα 2/3 της ανταγωνιστικότητας που είχε απολέσει μετά την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, στη ζώνη του ευρώ. Και όλα αυτά καταγράφονται ως πολύ μεγάλα επιτεύγματα της χώρας. Ο λαός βεβαίως τα εισπράττει ως θυσίες και ως περικοπές, γιατί είναι η δική του συμβολή με αίμα και ιδρώτα στην προσπάθεια δημοσιονομικής και διαρθρωτικής προσαρμογής.

Αυτό αποτυπώνεται στο σημείωμα που έχετε λάβει, το 4σελιδο. Δεν είναι ένα σημείωμα του ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα σημείωμα που χρησιμοποιώ στις επαφές μου και σας παρακαλώ να το μελετήσετε και να το χρησιμοποιήσετε και εσείς. Έχει δοθεί το σημείωμα αυτό στο EUROGROUP, έχει δοθεί σε όλους τους Υπουργούς Οικονομικών, ελπίζω ότι θα δοθεί σε όλους τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων.

Και στην πρόσφατη έκθεση της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας, τα διαγράμματα ιδίως των σελίδων 6 και 7, δείχνουν τι έχει πετύχει η Ελλάδα από πλευράς προσαρμογής τόσο στο επίπεδο των δημοσίων εσόδων, όσο και στο επίπεδο των δημοσίων δαπανών. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να δούμε ποια ήταν η απόσταση που έπρεπε να διανύσουμε σε σχέση με άλλες χώρες, αλλά και το τι έχει πετύχει ο ελληνικός λαός από την άποψη αυτή.

Το δεύτερο σημείο είναι να σταματήσει η ανακύκλωση της συζήτησης για το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Η συζήτηση πρέπει να σταματήσει τώρα και όχι το τέλος της συζήτησης να παραπέμπεται στο κοντινό μέλλον, παραδείγματος χάριν σε δυο μήνες. Γιατί έτσι το ζήτημα μένει ανοιχτό και αυτό υπονομεύει την ίδια την Ευρωζώνη και εμποδίζει την ανάπτυξη μιας δυναμικής για την ολοκλήρωση του εναπομένοντος 1/3 της συνολικής προσπάθειας προσαρμογής της Ελλάδας.

Πλήττουν βαθιά τα συμφέροντα της Ευρωζώνης και πιο συγκεκριμένα τα συμφέροντα των φορολογούμενων πολιτών της δικής τους χώρας όποιοι Ευρωπαίοι πολιτικοί χωρίς επίγνωση καλλιεργούν τη ρητορεία και την απειλή της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Το ερώτημα του Έλληνα πολίτη είναι βέβαια το τι μπορεί και πρέπει να γίνει τώρα, αν πρακτικά έχουμε κάποιο καινούργιο στοιχείο στα χέρια μας. Τι γίνεται με το πακέτο των δημοσιονομικών μέτρων, τι γίνεται με τη ρευστότητα, με τις επενδύσεις, με την αλλαγή του κλίματος στην αγορά, με την ανάσχεση της ανεργίας των νέων, τις ιδιωτικοποιήσεις ως ευκαιρία επενδύσεων.

Τι μπορεί και τι πρέπει να γίνει έως τη λήψη οριστικών και καθαρών αποφάσεων για την Ελλάδα. Πότε θα νιώσει επιτέλους ασφαλής η χώρα ως προς τη θέση της στο ευρώ, αφού κάποιοι εταίροι μας δεν καταλαβαίνουν ότι το να μένει ανοιχτό το θέμα αυτό, υπονομεύει την ίδια την Ευρωζώνη.

Μακάρι, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, να είχαμε μια καθαρή θέση των εταίρων μας, του είδους «Αποφασίστε εσείς οι Έλληνες τώρα τη λήψη δημοσιονομικών μέτρων, έστω 11,5 δις μέχρι το τέλος του προγράμματος και εμείς ανταποκρινόμαστε με έγκαιρη και ει δυνατό εμπροσθοβαρή εκταμίευση των δόσεων -όπως έγινε μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου πριν τις εκλογές, βοηθάμε την ανάσχεση της ύφεσης με αλλαγή στα επίπεδα ρευστότητας, παύουμε κάθε στείρα και βλαπτική συζήτηση γύρω από τη θέση της Ελλάδας στο ευρώ».

Γίνονται βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά μια καθαρή απάντηση, μια καθαρή θέση, δυστυχώς δεν έχουμε ακόμη. Πρέπει συνεπώς να μιλήσουμε ειλικρινά, υπεύθυνα, συγκεκριμένα.

Το ΠΑΣΟΚ διατύπωσε προεκλογικά και μετεκλογικά μια ολοκληρωμένη πρόταση. Μια πρόταση για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και την εθνική στρατηγική, μια πρόταση για την εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης. Μένουμε σταθεροί στις προτάσεις αυτές.

Εμείς, το ΠΑΣΟΚ, θέσαμε το ζήτημα της παράτασης της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δυο τουλάχιστον χρόνια, ώστε η προσαρμογή να πετύχει πραγματικά χωρίς το συμφωνημένο με τους εταίρους μας πρόγραμμα να υπονομεύεται με ύφεση διαρκώς βαθύτερη της προβλεπόμενης.

Η παράταση, το επαναλαμβάνω, επιτρέπει να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι με τρόπο πιο ήπιο και φιλικό για τους πολίτες και την οικονομία. Παράταση δεν σημαίνει νέο δάνειο, άλλωστε σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η Ευρωζώνη καλύπτει την Ελλάδα και στην περίοδο μετά το πρόγραμμα και έως την επάνοδό της στις αγορές.

Παρακαλώ προσέξτε πάρα πολύ αν έχετε την καλοσύνη αυτό που θα σας πω τώρα: η παράταση, δεν είναι μια νέα ιδέα ή ένα νέο αίτημα της Ελλάδας, ούτε συνεπάγεται αναθεώρηση της σύμβασης. Η παράταση είναι ρητή πρόβλεψη της ίδιας της δανειακής σύμβασης σε περίπτωση βαθύτερης ύφεσης.

Αυτή η ρήτρα της βαθύτερης ύφεσης που οδηγεί σε διαβούλευση και παράταση, ήταν συμφωνημένη βεβαίως με τους εταίρους μας και περιλαμβάνεται στο τελικό έγγραφο που επικαλύπτει και επιστεγάζει όλες τις συμφωνίες. Δηλαδή στο letter of intent που έχει απευθύνει η Ελληνική Κυβέρνηση για να εγκρίνει και να επικυρώσει τις συμφωνίες απευθυνόμενη και προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Γι' αυτό επιμένω πως το αίτημα για παράταση δεν συνεπάγεται νέο πρόγραμμα και πρόσθετη χρηματοδότηση και δεν είναι διαπίστωση αδυναμίας εφαρμογής του ισχύοντος προγράμματος, τέσσερις μόλις μήνες μετά την έγκρισή του. Είναι πρόβλεψη του προγράμματος, όχι τυχαία.

Και είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι είχαμε προνοήσει να υπάρχει αυτό. Είναι κάποιοι που πιστεύουν ότι ενώ εμείς, το ΠΑΣΟΚ, ως βασικός πυλώνας της Κυβέρνησης Παπαδήμου δεσμευτήκαμε μέσω της δανειακής σύμβασης στη λήψη οπωσδήποτε μέτρων 11,5 δις, τώρα την κάνουμε «γυριστή» και κρατάμε αποστάσεις από δικές μας δεσμεύσεις για να μετακυλήσουμε την ευθύνη στον βασικό κυβερνητικό εταίρο που είναι η Νέα Δημοκρατία.

Όποιοι τα λένε ή τα σκέφτονται αυτά, είναι ανενημέρωτοι και κάνουν προφανές λάθος. Τα μέτρα των 11,5 δις ήταν εντεταγμένα σε ένα μακροοικονομικό πλαίσιο που έβγαζε την Ελλάδα στο ξέφωτο και διασφάλιζε τη βιωσιμότητα του χρέους μέσα από το συνδυασμό δυο κρίσιμων παράλληλων παραμέτρων.

Πρωτογενές πλεόνασμα. Εξ ου προκύπτουν τα 11,5 δις, για να μηδενίσοuμε το πρωτογενές έλλειμμα και 9 δις χρειάζονται για να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 4 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, ταυτόχρονα όμως θετικός ρυθμός ανάπτυξης τουλάχιστον 2,6% για πολλά - πολλά χρόνια.

Επίσης, όπως σας είπα και προηγουμένως, η ίδια η σύμβαση προβλέπει τη ρήτρα βαθύτερης ύφεσης και την παράταση την οποία ούτως ή άλλως η ίδια η Τρόικα έθεσε στο τραπέζι πολύ πριν την θέσουμε εμείς.

Ίσως ακόμη μεγαλύτερη σημασία από την παράταση έχουν τέσσερα απολύτως συναφή στοιχεία:

Το πρώτο το είπα: Η ανάγκη να απαντηθούν και να ανατραπούν άδικα και αρνητικά στερεότυπα, που εμφανίζουν μια Ελλάδα η οποία είναι χώρα απατεώνων και τεμπέληδων, η οποία είναι πάντα εκτός στόχων και εκτός προγράμματος. Ενώ αυτό είναι απολύτως ψευδές. Η Ελλάδα έχει κάνει, με το αίμα των πολιτών της, εντυπωσιακή προσαρμογή και έχει φτάσει στην τελευταία φάση ολοκλήρωσης του προγράμματος.

Το δεύτερο είναι η ανάγκη να αποσαφηνιστεί ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν μας έχουν χαρίσει τίποτε, ούτε έχουν χάσει τίποτε. Ούτε οι Γερμανοί φίλοι, ούτε οι φίλοι άλλων χωρών της Ευρωζώνης. Αντιθέτως εισπράττουν τους τόκους του δανείου που μας έχουν χορηγήσει. Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο για την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το χαρτοφυλάκιό της.

Παρακαλώ προσέξτε και αυτό το σημείο. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να χάσουν πράγματι λεφτά οι φορολογούμενοι πολίτες της Γερμανίας ή άλλων χωρών - μελών της Ευρωζώνης: Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, με την οποία φλερτάρουν ανεύθυνοι πολιτικοί κάποιων χωρών, παίζοντας με τα συμφέροντα των πολιτών τους, με την αγωνία χωρών υπό πίεση όπως η Ιταλία και η Ισπανία, ή κάνοντας εν ψυχρώ κινήσεις που η Ελλάδα θεωρεί άδικες, εχθρικές, προσβλητικές και ανιστόρητες.

Το τρίτο σημείο είναι η ανάγκη να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης με μέτρα ανάσχεσής της και στήριξης της πραγματικής οικονομίας, με την αύξηση των επιπέδων ρευστότητας μέσω της κανονικής και ει δυνατό εμπροσθοβαρούς εκταμίευσης των δόσεων της υφιστάμενης δανειακής σύμβασης.

Φίλες και φίλοι, η Ελλάδα έχει εισπράξει έως τώρα 150 δις από το Μάιο του 2010. Από αυτά, τα μισά τα 75, τα εισέπραξε από το Μάρτιο μέχρι το Μάιο του 2012. Κατά ένα περίεργο τρόπο στα τέλη Μαΐου είχαμε σημαντική μεταβολή: Διακοπή εκροών και ταυτόχρονα απομάκρυνση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από την στήριξη των ελληνικών Τραπεζών που τώρα στηρίζονται από το ELA της Τράπεζας της Ελλάδος με αποτέλεσμα να αυξηθεί το κόστος του χρήματος και άρα όχι να διευκολύνεται, αλλά να επιδεινώνεται η ύφεση.

Το τέταρτο σημείο είναι η ανάγκη άμεσης αλλαγής του επικοινωνιακού πλαισίου, με παύση των αδιέξοδων και βλαπτικών για την Ευρωζώνη συζητήσεων σε σχέση με την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Η αγορά πρέπει να λάβει από την Ευρωζώνη ένα καθαρό και οριστικό μήνυμα.

Ας προσέξουμε κι ένα τρίτο σημείο. Εάν δεν δοθεί αυτό το καθαρό και οριστικό μήνυμα σε σχέση με τον συμπαγή και αμετάκλητο -όπως σωστά είπε η κα Μέρκελ- χαρακτήρα της Ευρωζώνης, δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν στην Ευρωζώνη τα ασιατικά και αμερικανικά κεφάλαια, τα οποία αποχώρησαν λόγω της κρίσης της Ευρωζώνης. Δεν αποχώρησαν λόγω της Ελλάδας, η Ελλάδα είναι πάρα πολύ  μικρή σε μέγεθος και επιρροή για να διώξει τα ασιατικά και τα αμερικανικά κεφάλαια από την Ευρώπη.

Εάν δεν σταματήσει αυτή η συζήτηση δεν θα διασφαλιστεί ξανά ο ρόλος του ευρώ ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος. Δεν θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ρευστότητας που έχει η ευρωζώνη συνολικά. Το πρόβλημα ρευστότητας που έχει η Ελλάδα είναι νηπιακού χαρακτήρα σε σχέση με το συνολικό πανευρωπαϊκό πρόβλημα ρευστότητας.

Όποιοι νομίζουν ότι είναι σωστό να ασκούν «παιδαγωγικού» χαρακτήρα πίεση στην Ελλάδα, οφείλουν να αντιληφθούν ότι με τα τεχνάσματα αυτά ευνουχίζουν την ευρωζώνη.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς, το ΠΑΣΟΚ, σηκώσαμε ώς τις εκλογές μόνοι μας το βάρος μιας υπεύθυνης εθνικής πολιτικής που κρατάει τη χώρα στο ευρώ, με τους άλλους να κινούνται στη σφαίρα της ανευθυνότητας, της δημαγωγίας, ή απλώς της άγνοιας.

Εμείς, το ΠΑΣΟΚ, ξέραμε και ξέρουμε τι σημαίνει διαπραγμάτευση και συμβατικά προβλεπόμενη λόγω της μεγαλύτερης ύφεσης αναθεώρηση. Όταν άλλοι μιλούσαν για μονομερή καταγγελία του μνημονίου, ή για επαναδιαπραγμάτευση ή για δήθεν πλούσια δεξαμενή ισοδύναμων μέτρων χωρίς δύσκολες αποφάσεις και περικοπές.

Εμείς, το ΠΑΣΟΚ, μιλήσαμε προεκλογικά με απόλυτη ειλικρίνεια, μεγάλη προσοχή και αυτοσυγκράτηση, γιατί πληρώσαμε ακριβά την αναντιστοιχία του προεκλογικού λόγου του 2009 και των δύσκολων δυσάρεστων αλλά αναγκαίων αποφάσεων της περιόδου της προσαρμογής.

Όταν όμως εμείς εδώ, οι Έλληνες, στο εσωτερικό της χώρας, είμαστε έτοιμοι να ξεχάσουμε τι έγινε τα τελευταία χρόνια, τι έλεγε και τι έκανε κάθε κόμμα και κάθε ηγέτης, τότε είναι εύκολο για τους εταίρους μας, για τα ξένα μέσα ενημέρωσης να ξεχάσουν τι κρίθηκε στις εκλογές και κυρίως τι πέτυχε η χώρα από πλευράς δημοσιονομικής προσαρμογής και διαρθρωτικών αλλαγών από το 2010 έως σήμερα.

Πώς να μην μας αδικούν οι ξένοι όταν εμείς οι ίδιοι υποτιμούμε και αποσιωπούμε αυτό που επιτεύχθηκε χάρη στις σκληρές θυσίες του ελληνικού λαού με την αφελή θεωρία ότι «ώς τώρα δεν πετύχαμε τους στόχους μας, αλλά τώρα η νέα κυβέρνηση θα τα κάνει όλα σωστά».

Ποια πολιτική δεσμεύεται να εφαρμόσει με πάθος, αποφασιστικότητα και αφοσίωση η νέα κυβέρνηση; Μια συμφωνημένη με όλους μας πολιτική. Για να εφαρμόσουμε με επιτυχία μια πολιτική πρέπει να έχουμε καταλάβει τη διαχρονική της εξέλιξη, να έχουμε αναγνώσει όλες τις πτυχές της, να ξέρουμε δηλαδή καλά τι σημαίνει δημοσιονομική προσαρμογή, πώς την έχουμε προσεγγίσει, τι σημαίνουν διαρθρωτικές αλλαγές, γιατί θέλουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πόσο μεγάλη σημασία έχει η πραγματική βιωσιμότητα του χρέους για να ξαναγίνει η χώρα ουσιαστικά ισότιμη, αυτοδύναμη.

Χαιρόμαστε λοιπόν γιατί η γραμμή της παράτασης και της συμφωνημένης αναθεώρησης είναι πλέον η γραμμή που εγκρίθηκε από το εκλογικό σώμα. Η γραμμή που τώρα στηρίζουν και οι άλλοι κυβερνητικοί εταίροι, η Ν.Δ. και η ΔΗΜΑΡ. Δεν ήταν πάντα αυτή η στάση. Γι' αυτό δεν δεχόμαστε μαθήματα από κάποιους που εμφανίζονται τώρα ως βασιλικότεροι του βασιλέως, αλλά ξέσκισαν κατά κυριολεξία το ΠΑΣΟΚ επικοινωνιακά, ακόμη και ηθικά, όταν σέρναμε το κάρο μόνοι μας.

Η χώρα βρίσκεται σήμερα στο ευρώ και μέσα στους νέους υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, μπορεί να παρακολουθήσει τις αναμενόμενες, -επειδή είναι ιστορικά αναγκαίες- εξελίξεις υπέρβασης της κρίσης της ευρωζώνης, επειδή κάποιοι άνθρωποι την κρατήσαμε εδώ κόντρα σε άλλους που αρεσκόντουσαν στα εύκολα και δημαγωγικά λόγια.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στήριξα και θα στηρίξω τον κ. Σαμαρά εμπράκτως σε διεθνές επίπεδο, επειδή ξέρω τι θα πει διαπραγμάτευση, πώς λειτουργεί η Ευρώπη, πόσο ρευστά είναι τα πράγματα, πόσοι τυχαίοι παράγοντες μπορούν να λειτουργήσουν σε βάρος της χώρας.

Από την άλλη μεριά δεν μπορεί η αντιπολίτευση και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ να μένει στο απυρόβλητο και να επενδύει είτε στην εθνική καταστροφή, είτε στο κόστος που συνεπάγεται για την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία η λήψη δύσκολων αποφάσεων, αφού το παιχνίδι έχει παιχτεί από όλους σε βάρος του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια. Τα προβλήματα όμως είναι εθνικά, οι κίνδυνοι είναι εθνικοί, οι ευθύνες είναι εθνικές. Όλοι πρέπει να ενημερωθούν και όλοι πρέπει να κληθούν, να συστρατευθούν. Γι' αυτό επιμένουμε στην εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης και στην ανάγκη συναντήσεων και πλήρους ενημέρωσης όλων των αρχηγών των κομμάτων, όχι μόνο των τριών αρχηγών που μετέχουμε στην κυβέρνηση και τη στηρίζουμε.

Όπως η παράταση του χρόνου προσαρμογής και η αναθεώρηση της σύμβασης υιοθετήθηκαν ως εθνική γραμμή, έτσι, σας διαβεβαιώνω, θα υιοθετηθούν σταδιακά, εκ των πραγμάτων και κατ' ανάγκη και όλα τα άλλα που έχουμε προτείνει και εξακολουθούμε να προτείνουμε ως ΠΑΣΟΚ.

Το πρώτο είναι η σταδιακή εφαρμογή, μέχρι το τέλος της περιόδου προσαρμογής, των δημοσιονομικών μέτρων για να μην αυτό-υπονομεύεται η απόδοσή της λόγω της ανατροφοδότησης της ύφεσης. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις μπροστά σου άλλα τέσσερα, αντί για άλλα δυο χρόνια. Άλλα 4,5 αντί για άλλα 2,5 με το τελευταίο εξάμηνο του 2012.

Είναι γελοιότητα να λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας προσωπικά ότι η παράταση είναι μεγαλύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε. Η παράταση είναι η μέθοδος της πιο ήπιας προσαρμογής χωρίς ανακύκλωση της ύφεσης.

Το δεύτερο σημείο είναι η επικαιροποίηση του μακροοικονομικού πλαισίου, ώστε να έχουμε έναν πραγματικό στόχο. Δηλαδή να έχουμε πράγματι στόχο το πρωτογενές πλεόνασμα και τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Όχι τυφλές επιλογές επειδή ακούστηκαν ή γράφτηκαν κάπου κάποια νούμερα και κάνουμε καβαλιστική των αριθμών.

Το τρίτο η υποστήριξη της πραγματικής οικονομίας και η ανάσχεση της ύφεσης με αύξηση των επιπέδων ρευστότητας μέσα από την έγκυρη εκταμίευση των δόσεων για την εκπλήρωση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου, τη μείωση των όγκων των εντόκων γραμματίων και αυτά που σας είπα για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ELA. Δηλαδή για το κόστος του χρήματος και την απομόχλευση που κάνει σε σχέση με την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Το τέταρτο σημείο, ας το προσέξουμε κι αυτό γιατί δεν πρέπει να φοβόμαστε τα λόγια μας, είναι η μείωση του ονομαστικού βάρους του χρέους, όχι μέσα από «κούρεμα» του πρώτου διακρατικού δανείου ή του δανείου του EFSF προς την Ελλάδα, ούτε με «κούρεμα» των δανείων του ΔΝΤ.

Αλλά με την απευθείας από το EFSF ανακεφαλοποίηση των ελληνικών τραπεζών, με την επαναγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου στη δευτερογενή αγορά και τουλάχιστον με τη μεταφορά στην Ελλάδα των κερδών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από το χαρτοφυλάκιο ελληνικών ομολόγων που κατέχει. Αυτό έχει γίνει για το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο, πρέπει να γίνει και για το χαρτοφυλάκιο παρεμβάσεων, για το χαρτοφυλάκιο SMP, όπως λέγεται.

Είναι πλέον φανερό σε όλους ότι η παράταση της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής είναι εγγεγραμμένη στην ημερήσια διάταξη της Ευρώπης, καθώς τίθεται από την ίδια τη δανειακή σύμβαση ρητά. Πρόσεξα τη δήλωση του εκπροσώπου του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών που είπε ότι μπορεί η ρήτρα αυτή να μην είναι νομικά δεσμευτική.

Μα, νομικά ή δικαστικά αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις μας μεταξύ εταίρων; Πρόκειται για πολιτικές συμφωνίες και για μια κοινή προσπάθεια να σταθεί η ευρωζώνη στα πόδια της και να ολοκληρωθεί η πορεία προς την ενωμένη Ευρώπη.

Έχει γίνει επίσης αντιληπτό ότι το ζήτημα τίθεται και εξ αντικειμένου, για να μην αυτό-υπονομεύεται το πρόγραμμα λόγω ύφεσης. Το ζήτημα δεν τίθεται γιατί η Ελλάδα θέλει να αποστεί των υποχρεώσεών της, αλλά γιατί θέλει να ανταποκριθεί πλήρως σε αυτές. Και το επαναλαμβάνω, η Ελλάδα δεν ζητάει πρόσθετο δάνειο που προϋποθέτει εγκρίσεις από τα κοινοβούλια των άλλων κρατών μελών.

Έχουμε παρουσιάσει το πώς διασφαλίζεται χωρίς νέο δάνειο η χρηματοδότηση της παράτασης, αλλά και της περιόδου μετά το τέλος του προγράμματος και ώς την επάνοδο στις αγορές. Ούτως ή άλλως το δάνειο χρειάζεται, από τη στιγμή που κατακτήσεις τα πρωτογενή πλεονάσματα, για την εξυπηρέτηση και την αναχρηματοδότηση του χρέους.

Άρα υπάρχουν τρόποι να λύσεις τα προβλήματα αυτά. Υπάρχουν άλλωστε έγκυροι διεθνείς τραπεζικοί οργανισμοί που έχουν ήδη παρουσιάσει ενδιαφέροντα σενάρια σε αυτή τη βάση.

Το ίδιο ισχύει και με την περαιτέρω μείωση του βάρους του δημοσίου χρέους και του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησής του. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί χωρίς καμία επιβάρυνση των φορολογούμενων πολιτών άλλων κρατών μελών. Έχουμε επιτόκια, περιόδους χάρητος, περιόδους αποπληρωμής. Υπάρχουν μηχανισμοί.

Άλλωστε έως τώρα οι φίλοι και οι εταίροι μας ως δανειστές εισπράττουν κανονικά τόκους για ένα δάνειο που εξυπηρετείται και εκταμιεύεται κυρίως με μόχλευση χρημάτων χάρη σε εγγυήσεις που έχουν δώσει και όχι σε ζεστό χρήμα το οποίο βαραίνει το έλλειμμά τους.

Όπως είπαμε, αλλά αξίζει να το ξαναπούμε- μόνο η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ με την οποία φλερτάρουν κάποιοι ανεύθυνοι, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την εξυπηρέτηση και εξόφληση των δανείων αυτών.

Μέσα σε αυτό το ολοκληρωμένο πλαίσιο αποκτούν νόημα περαιτέρω θυσίες, οι οποίες όμως, όπως έχουμε πει και προεκλογικά:

Πρώτον, δεν μπορεί να είναι οριζόντιες. Πρέπει να έχουν εσωτερικά δίκαιο και αναλογικό χαρακτήρα, συνυπολογιζομένων και των θυσιών που έχουν προηγηθεί. Αυτό που είπε ο κ. Γιούνκερ και ο κ. Ολάντ είναι προφανές και αυτονόητο. Προσοχή όμως, αυτό δεν αφορά μόνο τα χαμηλά εισοδήματα, τους χαμηλούς μισθούς, τις χαμηλές συντάξεις όπως το ορίζει ο καθένας. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την οριστική διάλυση αυτού που λέγεται μεσαία τάξη, δεν μπορούμε να διαλύσουμε τον ιστό της ελληνικής κοινωνίας.

Το δεύτερο, πρέπει τα μέτρα να συνδυάζονται με απτά μέτρα σύλληψης της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, της μεγάλης και προκλητικής αλλά και της διάχυτης και μαζικής. Το φαινόμενο της Ύδρας τροφοδότησε όλα τα άδικα και αρνητικά στερεότυπα εναντίον της χώρας. Τις ίδιες μέρες, οι ιταλικές φορολογικές Αρχές ανακοίνωσαν ότι σε μια δειγματοληπτική έρευνα στο Τορίνο το 60% των καταστημάτων δεν εξέδιδε αποδείξεις. Όμως η Ύδρα έδωσε τις εικόνες!

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να συστρατευτεί η κοινωνία και να αξιοποιηθεί η υφιστάμενο νομοθετική και τεχνητή υποδομή. Έχει αρθεί  το τραπεζικό απόρρητο, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων έχει τη δυνατότητα να κάνει όλες τις διασταυρώσεις, έχουμε προχωρήσει τις συζητήσεις με την Ελβετία, ξέρουμε από τα εμβάσματα ποιοι είχαν αδικαιολόγητα και αφορολόγητα χρήματα και τα έβγαλαν στο εξωτερικό.

Ξέρετε γιατί δεν μειώνεται περαιτέρω ο όγκος των καταθέσεων των φυσικών προσώπων στην Ελλάδα; Γιατί όπως λένε τα στοιχεία της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών που μου εστάλησαν επειδή τα ζήτησα, το 81% των καταθέσεων έχει καταθέσεις μέχρι 2.000 ευρώ και άλλο 11% έχει καταθέσεις μέχρι 10.000 ευρώ. Δεν μειώνονται περαιτέρω οι καταθέσεις γιατί το 93% των καταθετών που έχουν λογαριασμούς, έχουν λογαριασμό  μέχρι 10.000. Από αυτούς, η μεγάλη μάζα μέχρι 2.000. Αυτή είναι η αλήθεια. Και τα Νομικά Πρόσωπα έχουν τους λογαριασμούς τους για το κεφάλαιο κίνησης, ή έχουν αλληλόχρεους λογαριασμούς με τις Τράπεζες.

Τρίτο σημείο. Πρέπει τα δημοσιονομικά μέτρα να συνδυάζονται με απτά μέτρα προστασίας των ευπαθών ομάδων: ανάπηροι, πολύτεκνοι, μονογονεϊκές οικογένειες, άνθρωποι οι οποίοι είναι σε πραγματική φτώχεια, σε απόλυτη φτώχεια.

Και τέταρτο, πρέπει τα δημοσιονομικά μέτρα να οδηγούν στον τελικό ορατό στόχο της εξόδου από το τούνελ της δημοσιονομικής προσαρμογής και στην είσοδο στην περίοδο των πρωτογενών πλεονασμάτων, των θετικών ρυθμών και του τελικά βιώσιμου χρέους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει με το πακέτο των δημοσιονομικών μέτρων, αυτό που έγινε από άλλους όταν έπρεπε να οριστικοποιήσουμε μέτρα μόλις 325 εκ. ευρώ προκειμένου να εγκριθεί το Φεβρουάριο του 2012 το νέο πρόγραμμα στήριξης. Θυμάστε εκείνες τις συζητήσεις!

Δεν πλειοδότησε σε υποσχέσεις το ΠΑΣΟΚ ούτε προεκλογικά ούτε κατά την κατάρτιση της συμφωνίας προγραμματικής σύγκλισης των τριών Κομμάτων. Περιμένουμε τις συγκεκριμένες προτάσεις του οικονομικού επιτελείου προκειμένου να τοποθετηθούμε με βάση τις αρχές που σημειώσαμε προηγουμένως.

Προσέξτε, δεν θέλουμε να κάνουμε τον καλό και τον φιλολαϊκό, φορτώνοντας σε άλλους την ευθύνη δυσάρεστων επιλογών. Αυτό έγινε κατά κόρον πριν τις εκλογές σε βάρος μας, δεν θα το αντιστρέψουμε. Θέλουμε όμως να προστατεύσουμε τη σχέση της Κυβέρνησης με την κοινωνία, να διαφυλάξουμε τη νομιμοποίηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, την εφαρμοσιμότητα των μέτρων, να περιορίσουμε την υφεσιακή επίπτωση.

Θέλουμε να είναι εμφανής η εσωτερική ισορροπία και δικαιοσύνη των μέτρων. Δεν θέλουμε να εκλαμβάνει η κοινωνία τη δημοσιονομική προσαρμογή ως μια διαρκή απειλή. Θέλουμε να υπάρχει ένα συνολικό πακέτο παρεμβάσεων, που αλλάζει την κατάσταση στην αγορά, στην πραγματική οικονομία, στις ευκαιρίες απασχόλησης. Θέλουμε να πειστεί η κοινωνία πως αυτή είναι η τελική ευθεία, ότι υπάρχει ορατός και απτός στόχος, ότι σταματάει η διαρκής αβεβαιότητα.

Άρα, δεν πρόκειται να ψηφίσουμε ο,τιδήποτε, ούτε έχουμε αναθέσει σε άλλους την ευθύνη να παίρνουν τις αποφάσεις με εμάς να παρακολουθούμε παθητικά.

Πολιτικοί και διαμορφωτές της κοινής γνώμης που καταδίκασαν και ευτέλισαν πολύ πιο ήπια μέτρα σε προηγούμενες φάσεις λέγοντας, πρώτον, ότι μόνη σωστή οδός είναι η ανάπτυξη και όχι οι περικοπές και, δεύτερον, ότι υπάρχουν διαθέσιμα πολλά ισοδύναμα μέτρα αντί της περικοπής μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, καλό είναι να είναι τώρα πιο συγκρατημένοι και πιο φειδωλοί. Γιατί ο κόσμος έχει μνήμη και ένστικτο. Καλό είναι να καταλάβουν και να πουν στην κοινή γνώμη πόσα είναι αυτά που πέτυχε έως τώρα η χώρα, χάρις στις θυσίες των πολιτών.

Επειδή έγιναν αυτά που έγιναν έως τώρα, έχει νόημα η ολοκλήρωση της προσπάθειας.

Το ΠΑΣΟΚ θα σταθεί στο ύψος της εθνικής, κοινωνικής και ιστορικής του ευθύνης. Και γι' αυτό θέλει η χώρα και η Κυβέρνηση να δίνουν καλά σχεδιασμένες μάχες και να μετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών συσχετισμών.

Κομβικό σημείο, επανέρχομαι, είναι από την άποψη αυτή η προβολή των όσων πέτυχε έως τώρα η χώρα και των μακροοικονομικών επιχειρημάτων που απορρέουν από κοινά αποδεκτούς αριθμούς. Είναι απολύτως αναγκαία μια εθνική καμπάνια παρουσίασης των επιτευγμάτων μέσα από την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής, αλλά και των πραγματικών οικονομικών σχέσεων και δοσοληψιών της Ελλάδας με τις άλλες χώρες - μέλη της Ευρωζώνης από την ένταξή μας στην Ευρωζώνη και σε επίπεδο χρηματοοικονομικό και σε επίπεδο εμπορικού ισοζυγίου.

Αυτό πρέπει να γίνει με τα Κόμματα, με τα μέλη των Κοινοβουλίων όλων των κρατών - μελών και τις Κυβερνήσεις, με Επιμελητήρια και επιχειρηματικές Ενώσεις, με δεξαμενές σκέψεις όλων των ευρωπαϊκών χωρών και των μεγάλων χωρών του G-20.

Το ΠΑΣΟΚ κάνει ήδη τη δουλειά του με τα Σοσιαλιστικά, Σοσιαλδημοκρατικά και Εργατικά Κόμματα. Σήμερα φεύγει αντιπροσωπεία μας με τον Γιάννη Μανιάτη και τον Πάνο Μπεγλίτη για το Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς όπου υποψήφιος για επανεκλογή ως Πρόεδρος είναι ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος έχει ήδη πάει. Έχω δώσει οδηγίες στο Γιάννη και στον Πάνο να μοιράσουν το τετρασέλιδο κείμενο και να ενημερώσουν, ει δυνατό, όλες τις αντιπροσωπείες των Σοσιαλιστικών Κομμάτων - μελών της Διεθνούς, για το τι έχει κάνει η χώρα.

Το ίδιο πρέπει να κάνει η Βουλή. Θα ζητήσω από τον Πρόεδρο της Βουλής να πάρει πρωτοβουλίες, τα άλλα Κόμματα, οι κοινωνικοί φορείς, τα Πανεπιστήμια, όλοι. Χρειάζεται εθνική καμπάνια αντιστροφής των άδικων και αρνητικών στερεοτύπων.

Ταυτόχρονα χρειάζεται να ξεκινήσει αμέσως, τώρα μια εθνική μεταρρυθμιστική πανστρατιά για την εφαρμογή όχι του Μνημονίου, αλλά του δικού μας εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης. Και όταν λέω «δικού μας» δεν εννοώ του ΠΑΣΟΚ, εννοώ της χώρας. Άρα πρέπει να αρχίσει τώρα η συζήτηση για το νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο, θα το ξεκινήσουμε εμείς από τη Θεσσαλονίκη με τους νέους καινοτόμους επιχειρηματίες, αγρότες, ερευνητές, δημιουργούς, για τους ενδογενείς πόρους για την αγροτική ανάπτυξη και τον τουρισμό, την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα, για το τι σημαίνει φιλο-επενδυτικό κράτος αλλά και φιλο-επενδυτική κοινωνία. Γιατί δεν μπορεί το κράτος να κάνει τίποτε όταν δεν υπάρχει φιλο-επενδυτική κοινωνία, όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη που αντιλαμβάνεται τι σημαίνει νέο μοντέλο ανάπτυξης και ανάγκη για επενδύσεις.

Δεν θα επιτρέψουμε να χαθεί μια ολόκληρη γενιά, που δεν μπαίνει στην αγορά εργασίας, άρα δεν μπαίνει στο ασφαλιστικό σύστημα. Δεν μπορεί να ονειρευτεί, δεν μπορεί να κάνει τη δική της αυτόνομη πορεία.

Άρα έτσι αποκτούν νόημα όλα όσα λέμε για τη Δημόσια Διοίκηση, το άνοιγμα των επαγγελμάτων, το εθνικό φορολογικό σύστημα. Δεν μπορεί να έχουν περάσει 2,5 μήνες από το σχηματισμό της Κυβέρνησης και να μην έχουν κληθεί ούτε καν οι κυβερνητικοί εταίροι, αλλά και τα άλλα Κόμματα, σε επίσημη συνάντηση για να ολοκληρωθεί ο διάλογος που είχαμε ξεκινήσει για ένα συναινετικό και μακροπρόθεσμο εθνικό φορολογικό σύστημα.

Έτσι θα γίνει αντιληπτή η νέα σχέση του τραπεζικού συστήματος που τελεί υπό το στρατηγικό έλεγχο του κράτους με την πραγματική οικονομία και μόνο έτσι πιάνουν τόπο τα μέτρα κοινωνικής προστασίας για νέους ανέργους, για ευπαθείς ομάδες.

Αλλά δεν έχουμε ξεχάσει και τα άλλα που είναι στη συμφωνία προγραμματικής σύγκλισης. Το νέο πολιτικό και κομματικό σύστημα, το νέο εκλογικό σύστημα το οποίο είναι για μας ζήτημα καταλυτικής σημασίας για το πώς μπορεί να πορευτεί η χώρα. Και όλα αυτά φυσικά κορυφώνονται με την αναθεώρηση του Συντάγματος, τη ριζική ανανέωση του κοινοβουλευτικού συστήματος.

Έτσι θα είμαστε θωρακισμένοι θεσμικά για να αποφύγουμε αυτό που ετοιμάζεται με αφορμή και τις ανακεφαλαιοποιήσεις των Τραπεζών αλλά και το παιχνίδι με το ευρώ και το παιχνίδι με την πραγματική οικονομία. Αυτό που ετοιμάζεται είναι ο βάρβαρος αναδασμός των οικονομικών συμφερόντων. Και εδώ χρειάζεται ουσιαστική παρέμβαση της πολιτείας και της δημοκρατίας. Γιατί μόνο η δημοκρατία διασφαλίζει διαφάνεια.

Και φυσικά αυτό αφορά την εξωτερική πολιτική, τις έρευνες των υδρογονανθράκων, την ιστορία για την ΑΟΖ, την πραγματική παρακολούθηση των εξελίξεων στη Μεσόγειο και τον αραβικό κόσμο, την ολοκληρωμένη στρατηγική θεώρηση για την Ευρώπη χωρίς το σύνδρομο του φτωχού συγγενούς.

Μέσα στην παρούσα συγκυρία, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ο ρόλος και η ευθύνη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι τεράστιος. Έχουμε συλλογική αλλά και ατομική ευθύνη τεράστια. Βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλα και δύσκολα διλήμματα, στα οποία οφείλουμε να δώσουμε καθαρές απαντήσεις με κριτήριο το εθνικό συμφέρον και την εντολή του ελληνικού λαού.

Η συλλογική και δημοκρατική λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας συνεπάγεται για τον καθένα μας, για τον καθένα σας καθολική ευθύνη για την παράταξη και τον τόπο. Δεν υπάρχει χώρος ούτε χρόνος για προσωπικές ματαιοδοξίες και ψευτοομαδοποιήσεις.

Συλλογική, θεσμική,  δημοκρατική, ανοιχτή λειτουργία του κόμματος σημαίνει ότι εφαρμόζεται ένας άλλος πολιτικός πολιτισμός. Ουσιαστική συζήτηση, ανάδειξη πραγματικών πολιτικών διαφωνιών εάν πράγματι υπάρχουν, δημοκρατικές συνθέσεις που υπηρετούνται από όλους.

Δύναμή μας είναι η συνέπεια, η ειλικρίνεια, η αξιοπρέπεια, η ενότητα. Σε όλα τα ζητήματα που έχουν στοιχειώδη κρισιμότητα και πολύ περισσότερο σε ζητήματα στρατηγικής σημασίας αποφασίζει συλλογικά η Κοινοβουλευτική Ομάδα όπως κάναμε για τη συμμετοχή μας στην κυβέρνηση. Ενώ ως Πρόεδρος έχω την πρόσθετη προσωπική και θεσμική υποχρέωση να συνεκτιμώ τη σχέση μας με τη βάση του Κινήματος και το εκλογικό σώμα.

Πρέπει να οικοδομήσουμε σταδιακά με υπομονή, επιμονή και σοβαρότητα το νέο συνασπισμό κοινωνικών δυνάμεων στον οποίο απευθυνόμαστε. Ο παλιός, αυτός που λειτούργησε μέχρι το 2009, δεν πρόκειται να ανασυγκροτηθεί όπως τον ξέραμε, γιατί έχουν επέλθει πια στο κοινωνικό σώμα, στις νοοτροπίες, στις πρακτικές καταλυτικές αλλαγές.

Δεν είναι δική μας επιλογή το σοκ μιας ιστορικής καταστροφής και γι΄ αυτό πρέπει να δούμε ποια είναι η άλλη προσέγγιση. Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ; Ισχύουν άραγε οι εύκολες προεκλογικές υποσχέσεις, παραδοχές και επαγγελίες του;

Να δεχτώ ότι υπήρχαν τότε τα στοιχεία μιας έσχατης εφόδου συντηρητικής ακινησίας. Αυτή δεν πέτυχε. Η επόμενη στρατηγική προσδοκία του ποια είναι; Η διάλυση της Ευρωζώνης και οι νέες συναλλαγματικές ισοτιμίες; Η επιστροφή στη δραχμή, αλλά κατά προτίμηση αυτό να γίνει στα χέρια της σημερινής κυβέρνησης;

Ακούσαμε για τη μονομερή καταγγελία και το μορατόριουμ για το χρέος, όταν εμείς μιλούσαμε για αναθεώρηση, παράταση και μείωση του χρέους. Ακούσαμε στη συνέχεια για την αντικατάσταση του μνημονίου. Μετά ακούσαμε για χρεοκοπία που θα λειτουργήσει «λυτρωτικά». Μετά ακούσαμε ξανά την ιστορία της δραχμής. Μετά τι; Ποια είναι η άλλη στρατηγική; Το απόλυτο αδιέξοδο. 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, απευθυνόμαστε στο σύνολο της πλειοψηφίας που συγκροτούν τα τρία κόμματα. Στο σύνολο των πολιτών που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και τη μεταρρυθμιστική δύναμη της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Στο σύνολο των πολιτών που δεν έχουν ξεχάσει οριστικά με ποιες αλλαγές και κατακτήσεις συνδέεται το ΠΑΣΟΚ ανεξάρτητα από το τι οι πολίτες ψήφισαν τον Ιούνιο γιατί υπάρχουν πάντα άνθρωποι που θυμούνται.

Απευθυνόμαστε στο σύνολο των πολιτών που καταλαβαίνουν ότι εκτός ευρώ και ουσιαστικά εκτός Ευρώπης μόνο μεγαλύτερος πόνος, ανεργία, μείωση εισοδήματος και υποβάθμιση επιπέδου ζωής μπορεί να υπάρξει.

Θέλω να είμαι πολύ καθαρός. Η χώρα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγηθεί σε κυβερνητική κρίση, σε νέα περίοδο εσωτερικής πολιτικής αβεβαιότητας και αδράνειας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ο κ. Σαμαράς μπορεί να συμπεριφέρεται ως Πρωθυπουργός μιας μονοκομματικής κυβέρνησης που φέρνει τους εταίρους του προ τετελεσμένων γεγονότων λόγω πρωτοβουλιών ή παραλείψεων με τη σκέψη ότι αυτοί, εν προκειμένω το ΠΑΣΟΚ, θα ακολουθήσουν εντέλει υποχρεωτικά από αίσθημα εθνικής ευθύνης.

Έχουμε απόλυτο αίσθημα εθνικής ευθύνης και το δείξαμε όταν άλλοι έδιναν ρεσιτάλ αντιμνημονιακής ανευθυνότητας και δημαγωγίας. Αυτό όμως σημαίνει ότι η χώρα θα κυβερνηθεί κανονικά όπως θέλησε ο λαός. Δηλαδή με τη συνεργασία και τη συναντίληψη των τριών κομμάτων και την εθνική συνευθύνη της αντιπολίτευσης, που αν θέλει μπορεί να μην την αναλάβει.

Δεν παρακολουθούμε παθητικά, όπως είπα, και από απόσταση. Συνδιαμορφώνουμε την κυβερνητική πολιτική εκτελώντας την εντολή του ελληνικού λαού. Αλλά ας μιλήσουμε καθαρά μεταξύ μας. Η δοκιμασία της παράταξης δυστυχώς δεν έχει τελειώσει, γιατί δεν έχει τελειώσει η δοκιμασία της πατρίδας, της κοινωνίας, του λαού.

Οφείλουμε συνεπώς να τιμήσουμε και να προστατεύσουμε τις θυσίες του λαού. Οφείλουμε να τιμήσουμε και να προστατεύσουμε ιστορικά τις δικές μας τεράστιες προσπάθειες. Το βάρος που σηκώσαμε, το κόστος που πληρώσαμε ως παράταξη και ως άνθρωποι. Ιδίως όσοι δεν έχουν, δεν έχουμε, δεν έχετε ευθύνη για κρίσιμα λάθη στρατηγικής ή σχεδιασμού του προγράμματος.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, προσέρχομαι αύριο στη συνάντηση με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Κουβέλη με αυτό το εθνικό πολιτικό πλαίσιο. Δεν προσέρχομαι να συζητήσω ένα πακέτο μέτρων ούτε επιμέρους σημεία του όπως η εφεδρεία ή τα ειδικά μισθολόγια. Η συζήτηση είναι για την εθνική στρατηγική. Πρέπει να εκτιμήσουμε το τι γίνεται στην Ευρώπη, πού πηγαίνει η χώρα και πρέπει να μιλήσουμε καθαρά στον ελληνικό λαό που περιμένει να ακούσει μια ολοκληρωμένη εθνική αφήγηση.

Αυτό πρέπει να κάνουμε αύριο, αυτό θα κάνουμε, αυτό απαιτεί η χώρα, αυτό απαιτούν οι περιστάσεις.

Σας ευχαριστώ. -