Νέο άρθρο τού Ανδρέα Κατσιάπη - Γαλανού στο "ΒΗΜΑ"

Πολιτική κολοκυθιά: Αυτή την κυβέρνηση ποιος θα την πάρει;

Εν μέσω πρωτοφανούς κρίσης έγιναν εκλογές στην Ελλάδα, μόνο που τώρα ανέκυψε νέο πρόβλημα, ποιοι δηλαδή θα κυβερνήσουν αυτή τη χώρα ή αν η Ελλάδα θα μείνει ακυβέρνητη και άγνωστο για πόσο. Εάν επιχειρήσει κανείς να περιγράψει σοβαρά όλη αυτή την πολιτική κατάσταση που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα, μπορεί να πέσει και σε κατάθλιψη, διότι η τύχη αυτής της χώρας εξαρτάται τώρα πια από την πολιτική διαχείριση της ψήφου τού ελληνικού λαού.

Γι αυτό, λέω να το ρίξω πάλι στη σάτιρα (όπως έκανα σε προηγούμενο άρθρο μου στο «ΒΗΜΑ»), δηλαδή μεγαλοποιώντας πραγματικές ή φανταστικές αδυναμίες των πολιτικών αρχηγών και μικραίνοντας κατά πολύ τα όποια πλεονεκτήματά τους.

Για λέγε, λοιπόν, «ποιητή», στον αιώνα σου τι βλέπεις;

Χμ… Μπαίνω στο πολιτικό παζάρι, βλέπω κι ένα μπλε σαμάρι, βλέπω Σαμαρά σαμαρωμένο, να κυνηγάει τον Καμένο, τον «όφι τον κατηραμένο». Βλέπω μετανιωμένο Σαμαρά, να τηράει τα κουκιά να τα μετράει, μα να μην του βγαίνουνε καλά, σωσίβιο στον Τσίπρα να ζητάει. Ήθελε αυτοδυναμία, τη γλυκιά την εξουσία, για να διαπραγματευτεί, με τη Μέρκελ την …«κουτή»!

Βλέπω και Αλέξη Τσίπρα, στις εκλογές μοίραζε σκήπτρα, δεξιά κι αριστερά, σε Παπαρήγα και Κουβέλη, και καλούσε τον Καμένο, να τα πάει μια χαρά. Τώρα μετεκλογικά, συνεχίζει να μιλά, για κυβερνώσα Αριστερά, χωρίς ΠΑΣΟΚ και Σαμαρά, και δεν δίνει έναν παρά, που δεν έχει βαλέ - ρήγα, που δεν βγαίνουν τα χαρτιά, χωρίς Κουβέλη – Παπαρήγα, με Καμένου μόνο τα κουκιά. Σε εκλογές ξανά ελπίζει, έδαφος για να κερδίζει, ο «λαός στην εξουσία», «λαϊκή κυριαρχία», να γενεί άλλος Ανδρέας, λογοπλόκος Παπανδρέας.

Οι βάσεις να φύγουνε ξανά, να διώξουμε πάλι το ΝΑΤΟ, όλα κρατικά ξανά μανά, και πάμε παρακάτω. Να φύγουν όλα τα μνημόνια, αυτής της χώρας τα δαιμόνια, για να έρθει η «αλλαγή», κι αναλογική απλή, να διαγραφτεί το χρέος, όχι ο Έλληνας μοιραίος, αλλά πίσω στα παλιά, μάγκας και ωραίος.

Και πιο κάτω στο παζάρι, βλέπω άλλο παλικάρι, πρόεδρος ήθελε να γίνει, για να κατακτήσει «Τροία», από το ‘07 αγώνα δίνει, μα στου λουτρού έμεινε τα κρύα, και ποσοστά στα …13! Είναι ο χοντρούλης Βαγγελάκης, ο άτυχος ΒενιζελΑκης, μέσα στις εκλογές ο Άκης τού έτυχε, να γίνει δεύτερος ο Αλέξης πέτυχε. Αγώνα δρόμου κάνει τώρα ο Βενιζέλος, με ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση να πάρει ένα τέλος, να δει τον Τσίπρα στην πηγή να πίνει, μα ο Αλέξης είναι πονηρός, καρδάρα εξουσίας χύνει, άπαιχτος στις λέξεις – τρομερός: «Ο Βαγγέλης έχει ξεφύγει», τίποτα δεν έχει μένει. Κι απαντάει ο Βενιζέλος: «Tragic! ρεσιτάλ δημαγωγίας δίνει».

Δεν κάνω εγώ με Σαμαρά, λέει ο Καμένος, φανερά εκνευρισμένος, δεν θέλω συγκυβέρνηση, εγώ είμαι στην άρνηση, ας μείνουμε ακυβέρνητοι, λεβέντες κι ανεξάρτητοι, έξω απ’ τα μνημόνια και τα ευρωπαϊκά χιτώνια.

Στον δικό της κόσμο η Παπαρήγα, συνεχίζει να σαλπίζει θούριο «Ρήγα». Στο μαγνητόφωνο η κασέτα, τα λέει άκοπα και νέτα σκέτα, διαλαλεί προϊόντα κόκκινα, πουλά και φρούτα όξινα, ρίχνει μπηχτές, πουλάει σε ευρώ, αφήνει αιχμές και δίνει ρέστα σε …δραχμές!

Και πιο κάτω βλέπω …χαλαρά, τη Δημοκρατική Αριστερά, ακούω δηλώσεις τού Γέρο Κουβέλη, να θέλει συγκυβέρνηση… σάμπως δεν θέλει!

Και ξαφνικά, μια προσταγή: «Εγέρθητι»! περνάει η Χρυσή Αυγή, φωνή στ’ αυτιά μου αντηχεί: Στη βουλή ο Χίτλερ μπαίνει, η Δημοκρατία γέρνει, πώς στην ευχή; Εν δυο κάτω, όλοι άνω κάτω, πάμε παρακάτω… Μήπως φτάσαμε στον πάτο; Μπα, υπάρχει και πιο …κάτω.

Και για να σοβαρευτούμε: Τον περσινό Νοέμβριο, Μέρκελ και Σαρκοζί, αλλά και όλοι οι πολιτικοί τής Ελλάδας, πλην του Γιώργου Παπανδρέου, δεν ήθελαν δημοψήφισμα. Δεν ήθελαν να αποφασίσει ο λαός για το μνημόνιο. Οι πολιτικοί ήθελαν να αποφασίσουν οι ίδιοι, δια της ψήφου τού λαού, δηλαδή δια των εκλογών…

Και τώρα που έγιναν εκλογές, κάποιοι παίζουν μια πολιτική κολοκυθιά σε βάρος τής Ελλάδας, για το ποιοι θα πάρουν αυτή την κυβέρνηση. Είναι αυτοί που, φανερά ή συγκεκαλυμμένα, αλλά και με πονηρούς λεκτικισμούς εκβιάζουν πάλι αυτόν τον λαό για νέες εκλογές και για νέες περιπέτειες.

Ανδρέας Κατσιάπης – Γαλανός

Δημοσιογράφος

agalanos@kat.forthnet.gr